Ze is wat vroeg, maar de kinderarts bevestigde wat wij al lang wisten. DE PUBERTEIT IS AANGEBROKEN! Wil je weten hoe je die kan herkennen? Lees dan snel even mee
Zijn ze aan het puberen of is het gewoon een etter?
Kijk, ik vind die grens best moeilijk hoor! Want ze was al een tijdje aan het draken. Maar goed, dan zegt de 1 het ligt aan autisme, de ander legt alles neer bij ADHD. Mensen die denken haar te kennen vinden haar gewoon een etter (kwetsend en die hoef ik ook niet in mijn leven), en anderen weer noemden het een fase.
Ik zelf dacht meteen aan de puberteit. Maar door ADD en haar autisme, denk ik dat het gewoon net even wat anders is als gewoon de puberteit. Nou moet ik er wel bij zeggen dat wat ik hoor van andere ouders met kinderen in de puberteit, dat het toch nog wel redelijk normaal is. Maar toch. Het voelt als puberteit in het kwadraat. Alsof de puberteit onder een vergrootglas ligt.
ADD en de puberteit
Natuurlijk had ik er al veel over gelezen, want tja, een kind met ADD is anders, reageert vaak anders dan de norm. Dus waarom zou de puberteit wel volgens de richtlijnen gaan? Dat gaat het dus niet.
- Emoties
Deze zijn heftig en keihard. Doordat het reguleren en afremmen van emoties en chaos in je hoofd al zo moeilijk gaat op een gewone dag, moet je nagaan hoe dat is als je hormonen de baas gaan spelen. Een ADDer staat al bekend om zijn korte lontje. Gooi er wat hormonen tegenaan die alles overnemen en de controle is weg. Je krijgt dus veel en vaak huilbuien, meer woede aanvallen, of juist ontzettend teruggetrokken. - Niet bij nadenken, gewoon doen.
Ze wil zo graag reageren hoe gewenst is, maar dat lukt vaak alleen bij vrienden en vriendinnen. Door een stukje autisme gaan ze ook meer spiegelen, en dus wat zij denken dat het juiste gedrag is na doen. Dit is niet altijd het juiste gedrag. Het zijn flapuits en vaak de daredevils die alles wel doen, en overal wel voor in zijn. - Die vrienden
Zoals bij bijna alle pubers is iedereen die je leert kennen na een week je BFF. Toch is het voor iemand die alleen empatisch vermogen spiegelt en ook gedrag spiegelt, moeilijk om te zien wat echt is. Want ze weten dat vrienden alles voor elkaar doen, en er altijd voor elkaar zijn. Dit hebben ze zo geleerd. Zij snappen dan ook echt niet dat het gewoon niet altijd zo is. Tenzij je idd al heel lang vrienden bent, of elkaar echt wat beter kent. Dat zorgt weer voor veel verdriet, want waarom doen ze zo? Waarom zijn mensen niet gewoon eerlijk en direct? - Grote bek
Wow, altijd tegenspraak. Was het als kind al erg, als puber is het 10x dat. Alles wat je zegt is niet goed. Elk tweede gesprek eindigt in discussie. Elk eerste gesprek is lief omdat ze iets van je willen. - Lichaam verandert
De vormen komen, de jeugdpuistjes zetten op en waar komen al die haren opeens vandaan? Ook aandelen in een deo bedrijf kan geen kwaad. - Slapen, heel veel slapen
Stonden ze eerst fris en fruitig om 06.00 voor je neus, nu kunnen ze rustig tot 1 uur in hun bed blijven liggen. Als je om 10.00 in de buurt van hun kamer ademhaalt dan heb je echt punt 4.. - Vriendinnen hebben gelijk, jij niet.
Vriendinnen weten altijd alles beter. Daarna hun ouders, dan wat iemand op Instagram zei, en daarna ergens kom jij. - De grote honger
Overdag is het te druk op school en eten ze weinig. Daar komt bij dat al die geluiden van etende andere kinderen echt goor zijn. Maar thuis mag je blij zijn dat ze niet de kastdeurtjes erbij op eten. Ze zijn flink in de groei en daar moet tegenop gegeten worden! - Kleding
De kast kan volhangen maar dan nog is er niets om aan te trekken. Dit kan leiden tot volwaardige huilbuien en ik haat mijn leven taferelen. - Doordenken
Dit is heel hard om niet zelf om te lachen. Maar je kent het vast nog wel dat je bij een banaan en twee appels al dubbel lag.
De leuke en trotse momenten
Hoe stoer ze ook doen, en hoe groot ze zich ook voordoen, uiteindelijk komen ze dan toch wel bij jou uithuilen. Even die knuffel halen. Zo kunnen ze die keiharde wereld van de puberteit beter aan! Nou moet ik er wel bij zeggen dat het soms weken achter elkaar echt heel rustig is in huis. Gezellig zelfs. Samen koken, films kijken en lekker kletsen.
Ook merk ik in gesprekken met vriendinnen dat ze toch wel een stuk wijzer en minder naïef is dan veel andere meiden van haar leeftijd. Ik hou ervan hoe ze haar passies volgt en zich helemaal kan storten op haar hobby’s, en er dan ook echt goed in is.
Of de momenten waarin ze niet bewust zijn van hun kwaliteiten en jij daar als trotse ouder staat te glunderen. Zo stond vandaag bijvoorbeeld een doodsbang huilend meisje die haar moeder kwijt was, binnen no time aan haar hand vrolijk op zoek naar mama of een medewerker in het park. Dan ben ik echt even trots.
Het kan ook heel zwaar zijn
Ik geef het toe hoor. Ik vind het zwaar, die constante discussies en stress erom. De jongens die als wespen om mijn huis zwermen. Meisjes die vriendinnen willen zijn en dan weer niet. De druk van social media om maar alles te volgen en iedereen te volgen. Berg je als ze niet getagd zijn in weer 1 of andere vriendschap foto. Hoe uniek mijn meisje altijd was in haar kleding, draagt ze nu precies hetzelfde uniform als de rest. En echt letterlijk hetzelfde. De manier van praten, de manier van doen. Je ziet je kind zich een weg vechten door de jungle, en ze willen jou hand daarbij niet vasthouden.. Ik vind dat best pittig. Je moet ze ergens loslaten, maar ik hang er nog een beetje boven als een soort van drone.
Privacy
En dan krijg je nog dat stukje privacy. Ik beken echt dat ik haar telefoon van onder tot boven nalees. Ze is 12 geen 16. Dat vergeet ze nog wel eens. Mijn enige voorwaarde om social media te gebruiken is dat ik alles mag zien. Maar als ik zie hoe ook oudere jongens en zelfs mannen naar haar omkijken (ja gatverdamme) vind ik dat ik daar wel controle in mag hebben. Gelukkig heeft zij zelf nog geen behoefte aan fysiek contact met jongens, maar ik zie hoe groot de druk van buitenaf is. Dat vind ik wel eng.
Ook mag ze bijvoorbeeld geen SAYAT. Ken je die app? Waar ze elkaar anoniem mogen afkraken? Dat is toch helemaal voor onzekere pubers dodelijk? Vervolgens maken veel pubers er screenshots van en zetten dat weer in hun instastories. Nou zelfs als volwassene moet je heel sterk in je schoenen staan wil die onzin niet in de koude kleren gaan zitten. Tot op je laatste haar wordt je afgemaakt. Het is de meest privé app die er is, want niemand weet wie je zo uitscheld. Maar waar je uitgescholden wordt, kun je ook zelf een bitch zijn. En wil ik op mijn geweten hebben dat mijn dochter iemand anders zijn dochter met de grond gelijk maakt? Nee. Dat is net te veel privacy voor mijn smaak.
Heb jij ook een kind in de puberteit? Of hoe ben jij ermee omgegaan?
Foto van tryam
vreselijke app is het! en het heeft al miljoenen leden dus tja
Mijn kinderen zijn ondertussen volwassen, maar ik kan je vertellen dat de pubertijd zeker geen lachtertje is 🙂
Benieuwd wat zij er op zeggen!
vreselijke app is het
Haha, ik herken bijna al je punten nog wel van mezelf….Wat een tijd. Die app Sayat ken ik niet, maar dat klinkt echt raar!
Ik voel met je mee! De puberteit is ook voor moeders lastig. En wat een vreselijke app lijkt me dat zeg. Ik ga mijn kinderen er eens naar vragen.
Heftig!!! En heel goed dat je probeer controle te houden. Blijf in gesprek want een puber heeft duidelijke grenzen nodig!
Als ik je verhaal lees ben ik helemaal blij dat ik twee jongens heb. Die zijn inmiddels twintigers. We hebben alle crises doorstaan 😀