Close

It’s my party and I cry if I want to: 43 jaar

Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal… Je kent de rest. 43 Jaar heb ik het gered. Toch een prestatie in mijn leven. Je wilde persoonlijk.. dit is denk ik het meest intieme blog die ik ooit heb gedeeld.

Wat een kutjaar was dit!

Dit was toch een van de meest verwarrende jaren in mijn leven. Zo niet het meest verwarrende jaar. En geloof mij, ik heb heel verwarrende momenten meegemaakt. Die duurden alleen niet zo lang.

1 van de ergste nachten ooit (een aantal jaar terug) was na een colaatje wakker worden naast een vreemde breed glimlachende man, zonder kleding aan. Ik ben volgens mij sindsdien nooit meer rustig wakker geworden? Gevalletje #metoo. Ja me too idd.

Maar afgelopen jaar was in sommige opzichten veel erger. Ik ben al jaren ziek, zwak en er is altijd wel iets. Afgelopen jaar was er eindelijk een doorbraak en heb ik wat banden los gesneden. Het deed zeer, geloof mij, alsof ik een stuk van mijn hart er zelf uitgesneden heb. Maar met een hoop therapie, sport en nog meer liefde van de mensen die er wel toe doen in mijn leven, gaat het een stuk beter. Mijn hoofd begint minder warrig aan te doen, en het lijkt wel of ik meer focus heb. Mijn klachten van PCOS en PDS steken veel minder hun kop op. Ik kan je wel vertellen dat als er toch weer een telefoontje is of iets anders uit het verleden, dan BAM, spugen, buikloop en migraine. Maar zonder dat weet ik het redelijk onder controle te houden. Ik ben er iig niet de hele dag ziek van. En het werd steeds erger. Dus mijn tip van de dag: als iets of iemand niet in je leven hoort, weg ermee. Je voelt je echt beter, hoe anderen er ook tegen aan kijken.

Mijn gewicht, is daar nog wat veranderd?

Mede door alle stress van het afgelopen jaar is het er niet af gegaan. En dat terwijl ik echt veel heb gesport en weinig heb gegeten. Maar ik ben een stress eter en dan eet ik soms alle keukenkastjes leeg. dat zet wel aan zeg maar. Ik ben er ook heilig van overtuigd dat je eerst blij met jezelf moet zijn wil je er echt wat aan doen. Ik denk niet dat een dieet werkt als je in de spiegel kijkt en niets kan vinden wat je aantrekkelijk vind. Je moet namelijk iets willen verbeteren. Maar wie weet is dat voor een ander toch anders. Ik merk wel dat ik sporten nu echt genieten vind. Een uurtje fitness, of zwemmen of mijn oude favoriet yoga. Ik word er heel gelukkig van. En als ik dan ben geweest voel ik mij beter, zit ik lekkerder in mijn vel, en wil ik daarmee doorgaan. Dat ik nu dan niet zoveel afval als dat ik graag gewild had, vind ik op het moment niet eens zo erg.

#10yearchallenge

Op Instagram deed ik mee met de #10yearchallenge waar je een foto plaatst van 10 jaar geleden.

En hierbij ook meteen mijn idee. Ik zat te bedenken hoe ik een verslag van de maand kon doen. Elke week lijkt mij niets, maar ik doe dan elke maand 4 foto’s van mijn insta, misschien wat uit de stories en zal ze dan uitgebreid toelichten om zo toch een leuk overzicht te maken. Lijkt je dat wat?

Nou jongens, ik ga lekker lunchen, zwemmen en weer lekker eten met mijn lieve super lieve gezin waar ik meer van hou dan wie dan ook de wereld ❤ wat meer kan iemand wensen voor zijn verjaardag? (ok, ok, ik ben SUPER SUPER blij met de super vette camera en die ik heb gehad!!!)

About Judith

Hi! Welkom bij Pink Press! Ik ben Judith, ondernemer, meisjes mama, een paar diagnoses..gediplomeerd voedingsdeskundige. Ik hou van curvy mode, maar ik volg het AIP dieet en sport veel om af te vallen, en minder ziek te zijn. Ik ben dol op beauty en mode, maar interieur, ondernemen, ouderschap en ouderdom zijn ook interessante onderwerpen. Het zal de ADHD zijn dat ik niet op 1 onderwerp blijf hangen. Liefs xoxo

3 thoughts on “It’s my party and I cry if I want to: 43 jaar

  1. Jeetje Judith, wat heftig!!
    Goed dat je nu kunt genieten van de dingen die er echt toe doen!!
    Ga zo door 😘

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Cookieconsent met Real Cookie Banner