Zo gaan veel van mijn gesprekken met mijn man.
Meestal doet hij net alsof hij begrijpt waar ik het over heb, maar dat komt altijd terug. Hij snapt er nl niks van. En met hem vele meer. Ik zelf weet soms niet eens waar ik het over heb. Snap je me nog?
Ruzie
Je wilt niet weten hoe vaak onze ruzies gaan over gesprekken die volgens hem wel, en volgens mij niet gevoerd zijn. Nou ben ik er van overtuigd dat meneer mijn ADHD graag de schuld geeft van gesprekken die hij is vergeten. Of als hij weer eens “ja ja”zei terwijl hij serieus niet zat te luisteren. Kijk ik maak van die situatie ook wel gebruik. “schat dat heb ik echt gezegd, zat je weer niet te luisteren?” . Maar meestal ligt het toch echt aan mijn communicatie gebrek.
Communicatie gebrek
Ik voer heel veel gesprekken in mijn hoofd. Ben met 1001 dingen tegelijk bezig, en het kost me heel veel moeite om naar een gesprek te luisteren. Dat is de grootste reden dat ik een hekel heb aan bel gesprekken. Ik kan mijn hoofd er gewoon niet bij houden. Op de app of de mail kan ik het nakijken en nalezen. Grote kans dat ik het dan wel onthou. Ik kijk mijn mailbox ook elke week tot een maand terug. Gewoon om te kijken of die ene mail nou wel heb beantwoord.
Maar in gesprekken met mijn man gaat dat dus niet zo. Ik bedenk mij bijvoorbeeld in de nacht iets wat hij die dag zei. Dat word een conversatie. In de ochtend kunnen we daar mega ruzie om hebben. Hij weet tenslotte niks van die ruzie die ik in mijn hoofd al heb gevoerd.
Dit gaat ook op de app. We hebben het ergens over. In mijn hoofd gaat het gesprek een stuk sneller, en zo komt het voor dat ik de helft van het gesprek al in mijn hoofd heb gevoerd, en de rest aan hem door app. Vervolgens ben ik zo zeker van het hele gesprek, waar hij uiteraard niets van af weet, dat we daar weer ruzie over krijgen.
Een veel voorkomend ADHD gesprek
Ik doe mega mijn best mijn hoofd er bij te houden. “Niet op de TV letten” “oh wat een leuk jurkje” “nee, wat zei ze nou?” Dan is het vaak dat ik vraag wat zp iemand zei, met als excuus, de kinderen of de lijn viel even weg. Maar dit kan natuurlijk niet het hele gesprek.
Waar mogelijk vraag ik om een korte samenvatting per mail. Belangrijke gesprekken probeer ik met een notitie blokje te doen.
Vrienden en familie zijn het inmiddels gewend, of gaat het hun toch om hun ei kwijt te zijn. Maakt dan niet eens zo uit of je ze nou wel of niet gehoord hebt. Maar toch is het mega vervelend.
Ratelaar
Nog erger vind ik het feit dat ik echt heel veel moeite moet doe om iemand uit te laten praten. Ik ratel er in 1 stuk doorheen. Je krijgt dan zo een typisch ADHD gesprek. Niet alleen tijdens telefoon gesprekken, maar ook tijdens het appen, of op Facebook in gesprekken. Ik meng me overal graag in. Maar al die gesprekken op Facebook zorgen ook weer voor de afleiding. Ik moet dan toch even kijken als het lampje van mijn mobiel brand. Hoe focused ik ook moet zijn op een tekst bijv.
Ideale beroep
Ik heb gelukkig het ideale beroep! Ik ben blogger, ik mag schrijven wat ik wil. Sinds kort heb ik een paar tags waar ik me aan moet houden. Dit zodat de lezers ook nog weten waar ik het over heb. Want mijn blog is net zo een chaos als mijn hoofd. Misschien mijn tagline maar eens aanpassen; Welcome to the chaos of a mom with ADHD 😉
Deze post kun je ook terug vinden op ADHDvrouw!
Zeker weten!!!
Wat geweldig dat je van de nood als het ware een deugd hebt kunnen maken door te bloggen!