Eurocepts Amfexa laat ADHD’ers in de kou!

 De dag was het thema ADHD toebedeeld

Heb je het nieuws een beetje gevolgd? Nou, ik niet echt! Wat dit keer behoorlijk slecht had kunnen uitpakken. ‘Maor, alsof d’n duvel d’r mee speulde,’ had ik me afgelopen week voorgenomen om achter alle, bij mijn ADD-behandeling betrokken, instanties eens aan de bel te trekken.

Dat was onderhand wel nodig. Het was namelijk al sinds de jaarwisseling verwaterd.

Enkel eind februari vernomen dat de afspraak met de behandelende arts, mijn persoonlijke farmaceutische dealer, wegens ziekte niet kon doorgaan (ik kon een belletje verwachten om de rendez-vous op een later tijdstip in te plannen, maar m’n mobieltje is tot op heden oorverdovend stil) en ongeveer een weekje later werd ik gebeld door de andere zielenknijper, onbevoegd pillen te verstrekken, dat de behandeling bij die instelling ten einde liep en dat een verwijzing voor een vervolgtraject naar de huisarts zou worden gestuurd, zodra ik een digitaal toegestuurde afrondingsonderzoek had voltooid (mijn ongelezen berichten bleven gestaag oplopen, maar het verwachte onderzoek bleef uit – weken later bleek dat Gmails algoritmen de afzender als notoire liefhebber van semi-ham in blik had bestempeld en aangezien de fijnproevers uit Silly Con Valley een diepgewortelde aversie tegen Monthy Python hebben, worden bij wijze van premium service het vulgus in bescherming genomen tegen dergelijk culinair en vermakelijk wanstaltigheid).

Aangezien in de potjes hersendoping navenhand de bodem was te zien, werd het tijd om de dames van de artsenijwinkel uit hun ijdele staat te doen ontwaken. En omdat mijn steuntrekkende ‘labbekakkende’ reet een broertje dood heeft aan inefficiëntie, regelde ik eerst een afspraak bij de huisarts om het daar ook eens te hebben over mijn algehele psychische toestand.

In een tijd die gekenmerkt wordt door een trage, maar nochtans niet aflatende, stijging aan waarnemingen van verwarde types. Daags tevoren de geplande tête-à-tête, poog ik tevergeefs m’n pillenverstrekker aan de lijn te krijgen (wel een verbale verzekering rijker dat ik zo snel mogelijk wordt teruggebeld).

Direct na het doktersbezoek deponeer ik mijn vervolgrecept bij de apothekerie, waar mij wordt verzocht om rekening te houden met een levertijd van 4 werkdagen, en bij de doktersassistente lag blijkbaar al vanaf februari een verwijsbrief (die nemen we ook direct me, per slot van rekening is duurzaamheid het thema van de dag). Het zonnetje staat al hoog aan de hemel deze aprildag, wat de wandeling naar huis des te aangenamer maakt.

Amfexa van Eurocept aan de lijn

Bij thuiskomst hoor ik het gerinkel van mijn mobieltje, die het ook verdomd goed stationair doet, van achter de deur mij tegemoet komen. Jammer, net te laat! Een behendigde ‘swipe’ en het logbestand toont z’n inhoud. Pfff, een privé-nummer. Ja, als je niet teruggebeld wilt worden, val mij dan ook niet lastig met jouw telefoontje. Het rustgevende spirituele geluid van een boeddhistische gong, het geluid dat mijn Android maakt bij binnenkomende berichten, weet mijn ergernis te bedaren. Ik ben al helemaal Zen (een mij onbekende staat, maar de dexamfetamine doet z’n werk), wanneer ik constateer dat de anonieme hufter zo snugger is geweest om de voicemail in te spreken.

Zo hang ik, luttele seconden later, bijzonder amicaal (naar Amsterdams gebruik) met de psych tegen m’n oor aangedrukt te kissebissen, wanneer de grond onder voeten vandaan wordt getrokken met de mededeling dat dex niet meer vergoed wordt door de verzekeraars. Godverdomme! KUT! Betalen? Waarvan? Een Google ondersteunde zoektocht bevestigt wat de professional zojuist heeft openbaard. Iets over een andere producent, maar het dringt nog niet allemaal door. Ik denk alleen maar, wat het ook kost het is teveel en als de eigen bijdrage hoger is dan 20 euro, gaat ‘creative accountancy’ ook geen uitkomst bieden. Pfff, ik heb een uitlaatklep nodig!

‘Jongen, je moet niet zo snel in de stress schieten!’

‘Ja, ma! Ge-wel-dig advies! Onder andere wordt ik juist daarvoor behandeld!’

Nadat de geliefde uitlaatklep dan toch wat rust in de tent weet te creëren, gaat alweer m’n mobiel af. Tijd om m’n hart te luchten bij m’n ‘meissie’ lijkt er nog eventjes niet in te zitten, want het voetvolk van de farmaceutische distributie hangt aan de lijn. Of ik er wel rekening mee wilde houden dat de medicijnen pas over 3 werkdagen bij de apotheker aanwezig zullen zijn. ‘Oh, mij was gezegd: “4 werkdagen”, dus 3 is geen enkel probleem!’, laat ik de dame weten.

‘Uhm, was er trouwens ook al doorgegeven dat je eerst volgende vervolgrecept mogelijk kosten met zich meebrengt? Voor dit recept is dat nog niet het geval. Maar als er voor 1 mei nog niets is geregeld met de producent, zal er een eigen bijdrage voor dit medicijn worden gevraagd’, klinkt het verontschuldigend.

Wat nog niets was in vergelijking met het antwoord op de vraag hoeveel die grap ging kosten mits de situatie ongewijzigd bleef. Ze begon voor te rekenen: ‘Uhh, viermaal daags 2 stuks maal 30 dagen isss… Hmm, dat wil je echt niet weten!’

‘Ah, ik hoor het al. Ik had farmaceutisch producent moeten worden?’

‘Urhm, juist ja. Niet schrikken, hè? Twee-hon-dert-see-fen-tig!’, haar verontschuldigende tonen ditmaal zo meelevend dat ik me afvroeg hoelang ze door kon gaan in het scala aan empathische klanken. Toch weerhield ik mij van nog meer vragen stellen, want dat kon toch alleen maar uitmonden in legio varianten van ‘sorry!’

ADHD medicijnen duurder!

Met een draaiend hoofd, nog dwarrelend tussen ongeloof, machteloosheid en woede, drinkt het geluid van RTL Nieuws tot mij door. RTL Nieuws? Wanneer heb ik die kast op RTL gezet? Laat ze net nu over die dexamfetamine hebben, die AD(H)D’ers fors op kosten jaagt. Een ADHD’er rekent voor dat ie zo’n 140 euro mag ophoesten, als ie graag een hulpmiddel wil hebben om de ernstig nadelige symptomen in toom te houden. Deze tengerige man heeft geluk met z’n postuur én het feit dat ie werk heeft, maar het is zelfs voor hem een aderlating. Voor iemand die ooit American Football speelde (dus door z’n massa al twee keer zoveel medicatie behoeft) en door omstandigheden langdurig werkeloos is geworden, schiet het woord aderlating tekort. Een gescheurde aorta komt al wat dichter in de buurt.

Lang leve ongeremde neo-liberalisme, want wanneer het RTL Nieuws rubriek vervolgt komt de aap uit de mouw. Voorheen werd de dex door Nederlandse apothekers gefabriceerd en nu een commercieel bedrijf de Nederlandse markt penetreert, dicteert wetgeving dat de ‘amateuristische’ apothekers niet meer aan elkaar mogen leveren ten gunste van een ‘professioneel’ bereid product. Schermend met consumentenbelang ondersteunt door rapportages van de RIVM en EU geneesmiddelenwetgeving.

De architecten van onze wetgeving is een loer gedraaid of middels incentives, gefaciliteerd door (in dit geval) de almachtige farmaceutische lobby, kijken zij lachend in de andere richting. Maar ja, de EU is in eerste instantie dan ook een handelsunie. Dus zo vreemd is het niet dat we alles moeten privatiseren ten gunste van commerciële ondernemingen.

Want ja, als je niet ziet dat de geneesmiddelenwetgeving nu een monopolist toestaat (nee, faciliteert), dan moet ik je adviseren om optische hulpmiddelen te laten aanmeten. Dus een abjecte sector, want dat is de farmaceutische industrie (althans, wel als we bij elke terroristische aanslag, passiemoord of verkeersongeluk blijven roepen dat ieder verloren leven er één teveel is), wordt onder de noemer van vrije handel en een holle belofte van betere kwaliteitsgarantie geen strobreed in de weggelegd om de consument tot op het bot uit te melken. Volgens mij is hier een zaak weggelegd voor de NMa (tegenwoordig ACM), maar op hun website is niet eens actuele informatie te vinden over het dexamfetamine debacle.

En zo staan we allemaal machteloos toe te kijken (zelfs nu er een deal is om de kosten aanzienlijk te drukken) hoe een generiek geneesmiddel, bij uitstek de voorkeur van iedere zorgverzekeraar, plaats moet maken voor het peperdure merkproduct Amfexa van de marktverstorende monopolistische pillengigant Eurocept Pharmaceuticals. Dat er inmiddels een deal is gesloten om de kosten voor 1 mei drastisch te drukken is nog steeds geen bevredigend resultaat, aangezien het wordt opgehoest met belastingcenten en een onvermijdelijke verhoging plus uitkleding van de zorgverzekering. Zo wordt Eurocept rijker ten koste van de gemeenschap en allemaal even legaal als de Panama Papers.

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---