Chronische ziektes en de lepel theorie

Iedereen met een chronische ziekte heeft kent het verhaal van de “lepels” wel. De Lepel-Theorie in het kort, is dat je de dag begint met een aantal lepels. Elke handeling die je doet kost je energie (een lepel), opstaan, douche, eten maken, naar je werk gaan noem maar op. “Gezonde” mensen krijgen deze lepels ook, maar tussen door krijgen ze ook weer lepels terug, door de dingen die ze doen ook weer energie geven.
afvallen

Van BigMama tot HotMama: ziek zijn vs afvallen

Wie kent het liedje van de Vengaboys nog? “Up and Down” dat slaat alles op mijn gewicht. Als jong meisje vond ik mezelf altijd veel te zwaar. Achteraf denk ik als ik foto’s bekijk, meid waar maak je je druk om. Mijn mooie dochter van 11 heeft nu al het zelfde. Meisjes uit haar klas wegen vele kilo’s minder (maar zijn ook kleiner en minder ontwikkeld als zij) Ze kijkt naar ‘America’s Next Top model’ en dat soort programma’s, naast die uitgehongerde lange sprietjes is iedereen een dik zwijn. Ze is absoluut niet te zwaar, net zoals ik in die tijd niet te zwaar was, maar dat klote zelfbeeld veranderd niemand behalve jijzelf.

Over een crash, verzekeringen, en te veel maand over aan het einde van het geld.

Ik ben een moeder van drie kinderen, alleenstaand en kom maar net elke maand rond. Eigenlijk elke maand net niet. zoals ik ooit een Loesje poster zag; “Ik heb elke keer aan het einde van mijn geld een stukje maand over”.
Net voor de voorjaarsvakantie overkwam mij weer wat hoor. Ik ben altijd erg zuinig op mijn spullen. Daar komt het OCD’tje in mij omhoog (netjes, geordend,, opgeruimd) Maar ook mijn ADD’tje (AD(H)D in mijn hoofd dus druk) die dat niet langer dan een dag of twee volhoud. Dus ik blijf bezig zeg maar.

Een getalenteerde dochter

Elke ouder is trots op zijn kroost.
Je zoon kan niet gewoon een leuk balletje trappen. Nee die is de volgende Messi natuurlijk. Je dochter is niet alleen slim, maar de slimste van de klas, of de knapste van de klas… We vinden onze kinderen de meest geweldige en dat is niet altijd slecht in de juiste dosering. Ik heb liever dat kinderen teveel complimenten van hun ouders krijgen dan alsmaar in de grond getrapt worden (wat ik helaas te vaak zie). Elk kind (en elke ouder) heeft zijn mindere kanten. Maar ik heb gemerkt (na 3 proefkonijntjes) hoe meer je de positieve kant belicht, hoe meer de negatieve wegzwakken omdat ze daar geen aandacht mee weten op te eisen.

Naaktslakken

First Time Blogger!

Mommy Loves pink, een schoolvriendin van onze “Pink Ladies” pack eeuwen geleden vraagt mij spontaan om voor haar blog ‘gastblogger’ te zijn.  Te leuk voor woorden en te lief dat ze aan mij dacht.  Zo grappig ben ik toch niet? meer beetje galgenhumor vind ik zelf.  Mijn hele leven schrijf ik al dagboeken over mijn dagelijkse dingen. Mijn leven,  frustraties, mijn liefdes, mijn kinderen, mijn struggles als alleenstaande moeder,  mijn falen, mijn successen, mijn dromen, mijn prestaties…..noem maar op. Wat moet ik nou schrijven wat voor andere ook leuk is om lezen?

Alleenstaande moederschap is soms zo eenzaam!

Het is allemaal maar wat. Als je zwanger bent zie je de wereld heel anders dan hij werkelijk is, dagen van je zwangerschap kruipen voorbij, je bent niet gewoon een maand of 3 zwanger, nee 12 weken en 5 dagen. Alles tot in de detail hou je bij. In mijn OCD gevalletje letterlijk. Ik heb 3 zwangerschappen mogen voldragen met plezier naar uitgekeken en vanaf voor de conceptie in dagboeken voor mijn kindjes vast gelegd. Als je zwanger bent voel je je smoorverliefd. Je ziet jezelf met je partner zielsgelukkig samen met jullie liefdes baby. Je ziet jezelf jullie kleutertje liefdevol samen naar school brengen. Samen achter je kleintje de kaarsjes uitblazen op zijn/haar verjaardag, elk jaar weer. maar in alle drie de gevallen van mijn engeltjes heb ik dat slechts enkele keren mee mogen maken.