Het onzichtbare autisme

Het autisme spectrum is heel groot. Stel je een regenboog voor, dan zie je een begin en een einde, maar ook een heel groot middenstuk… Het onzichtbare autisme.

In de media hoor je eigenlijk alleen over autisme in de extreme vorm. Ze zijn briljant met rekenen, kunnen niet sociaal zijn, extreem gehandicapt of super intelligent.

Als je de media moet geloven is er geen middenweg. In ieder geval niet interessant genoeg om er veel rumoer aan te geven. De realiteit is dat juist de “goed werkende”  autist niet altijd extreem slim is.
Meestal hebben ze niet eens een veel hoger IQ dan de gemiddelde persoon.

Het kan wel dat ze toch voor wat uitdagingen komen te staan die een “normaal” leven toch een grotere uitdaging maken. Dit komt omdat ze mensen verrassen en laten schrikken door hun onverwachte gedrag. Dit omdat ze over het algemeen “normaal” overkomen.

Waar van iemand met autisme geen sociaal gedrag word verwacht, word dat wel van iemand uit het midden gedeelte. Zij vallen dus eigenlijk een beetje buiten de boot. Je ziet het niet, dus dan is het er niet.
Wel zijn zij zelf erg bewust van het feit dat zij toch anders zijn. En heel extreem kunnen reageren op de reactie van een ander.

Doordat ze wel in staat zijn om een gesprek te hebben, liefde te laten zien, en vriendschappen te sluiten, word hun gedrag vaak als stout of raar gezien. Een diagnose komt er vaak wel, maar omdat er niks echt extreem is, word daar verder niet veel mee gedaan.

Dit terwijl ook zij bijvoorbeeld een sensorische stoornis hebben. Zoals heel gevoelig voor lawaai, drukte, felle lichten, smaken, aanraking of geur. Bijvoorbeeld een heel druk en sociaal meisje kan dan hysterisch worden in een klas waar kinderen kuchen, slikken of met hun pen tikken. Of dat ze meteen ruzie zoeken als iemand naar zweet ruikt.
Zijn ze sociaal naïef.
Wat is het verschil tussen gewoon aardig en een liefdes verklaring. Hoe hard is te hard? Wanneer is het ok om persoonlijk te worden, of stop je waarmee je bezig bent om een ander te helpen? Wanneer ben je te druk in een gesprek? En dit zijn allemaal dingen waar ze ontzettend mee kunnen zitten. Vriendschappen gaan er op stuk, en andere ouders vinden dan dat zo een kind onbeschoft is en haar mond moet leren houden.

Planning!
De meeste mensen kunnen hun leven indelen en plannen zodat je overal op tijd komt en functioneert hoe het zou moeten.
Bij deze groep is die planning net niet goed en hebben hierdoor dus weer moeite met een werk of schoolrooster, en al helemaal als daar verandering in komt.

Emoties.

In tegenstelling tot wat mensen altijd denken dat een autist geen gevoel heeft, hebben zij dat meestal wel. En veel ook. Ze kunnen dus veel te emotioneel worden in de verkeerde situatie

Bijvoorbeeld een klein meisje wat hysterisch moet huilen omdat niet de juiste persoon haar komt halen, of omdat je te hard ademt.
Een volwassen vrouw die moet lachen op een begrafenis. Of die weken ziek is omdat ze naar een feestje moet. Als alles gewoon normaal gaat is er meestal niets aan de hand. Maar bij vermoeidheid en onverwachte situaties gaat het weer fout.

Heel veel mensen kunnen slecht tegen verandering, maar mensen met autisme nemen dat naar een heel ander niveau.

Er zijn heel veel situaties waarin je autisme kan herkennen. Er zijn ook veel verschillende vormen van autisme, en dat maakt het juist voor de personen bij wie je het niet meteen kan zien zo extreem moeilijk. Er word meer van hun verwacht dan eigenlijk mogelijk is. Vooral bij kinderen komt vaak het advies om strenger te zijn, of “ik neem haar wel een week, en dan zul je zien”. De “schuld” word dan bij de ouders gelegd als een kind dus sociaal ongewenst gedrag vertoont, ook al kan zo een kind daar weinig aan doen. Volwassen worden verweten dat ze niet altijd volgens het verwachtingspatroon reageren of doen.

Het is ook niemand zijn schuld, je verwacht een bepaald gedrag bij een bepaald persoon, en zo moeten zij zich gedragen. Gebeurt dat niet, dan willen ze dat graag corrigeren. Het maakt niet uit of ze jou of je kind daarmee kwetsen.

Sommige mensen gaan dan ook echt ver door zich te bemoeien met het gesprek die je voert om je kind bepaalde regels te laten volgen, want “ze moet gewoon luisteren” of “even normaal doen”. Als ik ergens een hekel aan heb is het “even normaal doen”. Want wat voor jou normaal is, is dat voor haar misschien niet.

Dus voor de mensen die zich graag met een ander zijn opvoeding willen bemoeien, denk nog een keer na voor je iemand zwart maakt en denkt het beter te kunnen. Misschien heeft dat kindje/die persoon wel autisme of een andere stoornis. En heel misschien hebben ze geen zin om jou dat elke keer uit te leggen, omdat de reactie over autisme elke keer weer is: “Oh dan kun je vast goed rekenen” of “maar ze kan toch knuffelen?”.

• Waarom veel jongeren met autisme graag gamen | 5 redenen
• Autisme | Hoe ga je om met kritiek? | MC Kleuver
• Geluiden en licht met autisme | MC Kleuver
• Het gebruiken van mindfulness bij autisme
• Hoe benader je iemand met autisme, als je het niet kunt zien?
• De theory of mind bij autisme
• Kijk mij aan! Over oogcontact en autisme
• Autisme bij meisjes
• Fijne kleding tips voor zeer gevoelige kinderen
• De centrale coherentie bij autisme

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---