Ik ben Bella, schoolvriendin van Judith (PinkPress), bijna 38 lentes, iets zwaarder dan in mijn schooltijd (lees sarcasme) en vooral door mijn levensbagage. Ik ben jullie nieuwe gastblogger op PinkPress.nl
Mijn kinderen
Mijn kinderenIk woon nu precies vier jaar alleen met mijn drie muppets.
Ik heb een te knappe, ex premature, tiener dochter (die al net zo lang of kort is als ik) met lange bruine lokken tot haar billen, die waanzinnig goed kan zingen als een oude soul zangeres en lieve grote bruine “Mama alsjeblieft” puppy ogen heeft. Dan de twee cowboys (waarvan iedereen denkt dat ze een tweeling zijn). De oudste jongen heeft super stijl blond haar, blauw grijze ogen en een ‘mama’s little sweetheart’ karakter terwijl de (17mnd) jongere knapperd, bruin haar met slag heeft, Hazel groene ogen en een zeer pittig karakter. Waarvan ik alleen mijn vaders DNA de schuld kan geven. Beide zijn voor hun leeftijd erg klein waardoor ik ze bijna alles vergeef.
Over mij
2x Samen gewoond, keer getrouwd en God dank ook gescheiden. Wel geteld 7x verhuisd in mijn volwassenen leven. Mijn huidige gewicht volledig verloren maar ook weer terug gevonden.
Buiten mijn drukke hoofd kan ik ook mijn lichaam niet meer bij benen. Tot 7 jaar geleden heb ik 2x de halve marathon van Amsterdam gelopen, 3x de Damtotdamloop en vele andere kleine loopjes (hardloopwedstrijden) Door mijn aangekomen gewicht, omdat de dokter vond dat ik maar concerta moest gaan slikken tegen mijn drukke ADD, OCD hoofd en lexapro omdat ik manisch depressief ben en niet kon slapen van de eerste twee pillen, ben ik het lichaamsgewicht van mijn dochter bijna aangekomen in slecht 18 mnd.
Dus feitelijk leefde Ik het “Elvis Presley” leven. Uppers and Downers. De Uppers waren voor mijn Bipolairpersoonlijkheids Stoornis en Borderline. Toch ben ik met alle medicijnen gestopt omdat ze te duur waren (80,- per maand eigen bijdrage) en ik lichamelijk mijn grenzen niet voelde door het oppeppende middel in de Concerta. We zijn erachter gekomen dat ik Fibromyalgie heb. (Chronische pijn- en vermoeidheid in spieren en weefsel) Dat komt hard aan met drie jonge kinderen in je eentje. Alsof mijn “Bermuda Driehoek” al niet genoeg ingrediënten bevatte.
Voordeel is wel; Ik heb het al jaren en kon alles wel aan maar nu heeft het een naam en begrijp ik mijn zware vermoeidheid en pijnen beter. Nadeel is; Door het dagelijks overschrijden van mijn grenzen, ik in het rood kom te staan van mijn brandstof en elke dag vooruit moet lenen tot mijn lichaam de motor echt uitschakeld, en gedwongen word voldoende rust te nemen.
Dit heeft me mijn baan gekost, mijn sociale leven, mijn ‘leuke mama rol’ en vooral mijn vrolijke ‘Spirit’ en strakke lichaam. Ik ga gevoelsmatig steeds slechter en ben druk bezig de juiste balans te vinden. Wat niet mee valt gezien ook psychische belasting mijn energie op vreet harder dan ik een kwarktaart kan verorberen.
De was opvouwen en stofzuigen lukt niet op een dag, afwassen na het koken ook niet. Klusjes moet ik doseren om pijn en het energieverbruik te verdelen. Rekening houdend dat het leven nooit stil staat en elke vorm van stress mijn onzichtbare chronische ziekte voed.
Of het mijn krolse kitten is die alles onderplast of een moeder bij school tegen mijn geparkeerde auto rijdt, onbetaalde rekeningen op mijn geld wachten of de boodschappen nog gedaan moeten worden. Alles voed mijn pijn en vermoeidheid. Het is niet iets wat tussen je oren zit, het werkt zo. Daarbij ben ik ook nog eens een hoog gevoelig persoon, dus de wereld komt al 4x harder binnen dan bij “gewone” mensen…
Dus excuses als ik drukke verjaardagen, plekken en gebeurtenissen vermijd en/of ‘last minute’ afspraken afzeg. Dat heeft dus wel degelijk een reden.
Dus kort gezegd; ben ik een alleenstaande ploetermoeder die behoorlijk verdwaald raakt in mijn “Bermuda Driehoek” van ADD, OCD, ASTMA Bipolairpersoonlijkheids Stoornis, Borderline, Hoog Gevoeligheid en Fibromyalgie….. Maar er ook nog moet (en wil) zijn voor mijn drie schatten van kinderen. Ik zei toch, vooral zwaar aan levensbagage?!
Ontdek meer van Pink Pressᡣ𐭩
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Beste Jel, wat bijzonder dat u twee kleine schatjes opvangt. Ik moet wel zeggen dat ik geen klassiek voorbeeld ben van mijn “gediagnosticeerde ziekte beeld” maar er veel kenmerken van heb die bij alle passen, ook mijn psychische klachten passen bij Fibromyalgie (beetje: wat was er eerder, de kip of het ei effect) desalniettemin is het zwaar en ben ik blij dat ik ondanks als er wel voor mijn kinderen kan zijn (al is het niet in de mate waarin ik zou willen, dat is weer het perfectionisme in mijn OCD) Bedankt voor uw reactie en interesse in mijn blog. Liefs Bella
Dank u wel, Vlijtig Liesje.
Helaas is nu hardlopen niet uit te proberen door mijn extreme gewichtstoename. Ben te bang dat ik mijn gewichten daar geen plezier mee ga doen. Gisteren ben ik ook bloed wezen prikken om uit te sluiten dat misschien mijn nieren of schildklier problemen geven. Verder wel komende week naar mijn sportschool om daar een juiste plan van aanpak te maken. Door het mooiere weer kriebelen mijn benen wel zoals u als hardloopster zult begrijpen. Liefs Bella
Leuk om kennis te maken Bella. Dat is allemaal niet niks wat je mee maakt.
Ik houd zelf ook erg van hardlopen. Doe je dat nog, of begrijp ik uit je post dat dit niet meer kan?
Dit knalt bij mij binnen. Wat goed door jou verteld. Indirect heb ik ook hiermee te maken. We zorgen voor 2 kindjes (al vanaf hun eerste geboortedag, ze zijn nu bijna 9) als de moeder het even niet meer kan om min of meer dezelfde redenen met dat verschil dat zij het nog altijd liever ontkent. Heel veel liefs.