Over een crash, verzekeringen, en te veel maand over aan het einde van het geld.

Ik ben een moeder van drie kinderen, alleenstaand en kom maar net elke maand rond. Eigenlijk elke maand net niet. zoals ik ooit een Loesje poster zag; “Ik heb elke keer aan het einde van mijn geld een stukje maand over”.
Net voor de voorjaarsvakantie overkwam mij weer wat hoor. Ik ben altijd erg zuinig op mijn spullen. Daar komt het OCD’tje in mij omhoog (netjes, geordend,, opgeruimd) Maar ook mijn ADD’tje (AD(H)D in mijn hoofd dus druk) die dat niet langer dan een dag of twee volhoud. Dus ik blijf bezig zeg maar.

Na regen komt zonneschijn

De wonderen zijn de wereld nog niet uit

Al enige tijd ben ik enorm dankbaar voor hoe de relatie tussen mij en mijn ex vrouw is. Vooral omdat dit nog niet zo lang geleden onvoorstelbaar leek. Maar ze is de moeder van mijn kinderen, en ik de vader van de hare, dus hebben wij beiden de afgelopen anderhalf jaar flink onze best gedaan om de relatie te verbeteren. Waar ik eerst nog redelijk sceptisch stond in de toenaderingen die werden gedaan, maar ik me tegelijkertijd verplicht voelde om de uitgestoken hand te accepteren. Wel nog bang dat ik mogelijk omhoog werd gehaald om onderuit getrapt te worden.

Een getalenteerde dochter

Elke ouder is trots op zijn kroost.
Je zoon kan niet gewoon een leuk balletje trappen. Nee die is de volgende Messi natuurlijk. Je dochter is niet alleen slim, maar de slimste van de klas, of de knapste van de klas… We vinden onze kinderen de meest geweldige en dat is niet altijd slecht in de juiste dosering. Ik heb liever dat kinderen teveel complimenten van hun ouders krijgen dan alsmaar in de grond getrapt worden (wat ik helaas te vaak zie). Elk kind (en elke ouder) heeft zijn mindere kanten. Maar ik heb gemerkt (na 3 proefkonijntjes) hoe meer je de positieve kant belicht, hoe meer de negatieve wegzwakken omdat ze daar geen aandacht mee weten op te eisen.

Naaktslakken

First Time Blogger!

Mommy Loves pink, een schoolvriendin van onze “Pink Ladies” pack eeuwen geleden vraagt mij spontaan om voor haar blog ‘gastblogger’ te zijn.  Te leuk voor woorden en te lief dat ze aan mij dacht.  Zo grappig ben ik toch niet? meer beetje galgenhumor vind ik zelf.  Mijn hele leven schrijf ik al dagboeken over mijn dagelijkse dingen. Mijn leven,  frustraties, mijn liefdes, mijn kinderen, mijn struggles als alleenstaande moeder,  mijn falen, mijn successen, mijn dromen, mijn prestaties…..noem maar op. Wat moet ik nou schrijven wat voor andere ook leuk is om lezen?

Nieuwe PinkPress Gastblogger: De Laatbloeier In Het Roze

Nieuwe PinkPress Gastblogger: De Laatbloeier In Het Roze

Wat mot dat hier?

Er zijn de nodige onderwerpen de revue gepasseerd, alvorens ik me bedacht dat het wellicht beleefder is om je eerst voor te stellen. Dus in plaats van meteen vol gas knallen met m’n aversie voor onesie’s; of dat m’n oudste zoon zich op 6-jarige leeftijd druk maakt over suiker; of de problemen die ik heb met de diagnosestelling ADHD, zal ik jullie eerst rustig aan mij laten wennen.