De stelling “Dikke vrouwen zijn ongezond en hebben geen discipline” is een onjuiste en schadelijke generalisatie. Het gewicht van een persoon is slechts één factor die de gezondheid beïnvloedt en het is niet altijd een accurate indicator van iemands algehele gezondheid en fitheid.
Er zijn talloze voorbeelden van vrouwen met een hoger gewicht die gezond, fit en actief zijn. Toch zien veel mensen bij dikke vrouwen alleen maar ongezondheid, zijn ze lui, en doen ze de hele dag niets dan eten
Even naar de Mac..
Je zou het kunnen wijten aan mijn opvoeding door een vrouw die dacht dat het oké was om je kinderen bij McDonald’s achter te laten zodat ze zelf kon gaan drinken, maar ik heb in mijn leven heel wat Happy Meals naar binnen gewerkt en ik vind McDonald’s gewoon heerlijk.
Tegenwoordig probeer ik het niet al te vaak te eten (het is ook niet echt goedkoop), maar soms, als de dag te lang is, mijn maag begint te knorren en ik zin heb in een lekkere burger, dan is McDonald’s de place to be.
De vooroordelen bij de kassa
Naar een McDonald’s gaan en een big mac bestellen is echt geen feestelijke gebeurtenis. Waarom niet? Omdat ik dik ben.
Elke keer als ik binnenloop, voel ik dat alle ogen op me gericht zijn. Ik weet zeker dat het personeel en andere klanten naar mij kijken en aannemen dat ik niets om mijn gezondheid geef, dat ik alleen maar fastfood eet en dat ik zonder probleem drie à vier maaltijden naar binnen werk in één keer.
Waarom voel ik deze dingen?
Omdat het allemaal fabeltjes zijn over dikke vrouwen die onze maatschappij graag gelooft. Deze fabeltjes zijn zo achterhaald dat het bijna lachwekkend is. En toch zijn ze zo wijdverspreid en geaccepteerd dat zelfs dikke vrouwen ze over zichzelf geloven.
“Dikke vrouwen doen niets anders dan eten.”
Serieus? Zou het niet geweldig zijn als we de hele dag door konden smullen zonder ons zorgen te maken over andere zaken?
Maar ik kan deze mythe gewoon niet serieus nemen. Denk even terug aan een dikke vrouw die je kent. Mijn beste vrienden en familie hebben mij heus niet 24/7 zien bunkeren, maar eerder zien werken, sporten, tv kijken, mijn hond uitlaten, lezen, spelen met mijn kids, en ga zo maar door.
Eten is belangrijk, ja, maar er zijn zoveel andere activiteiten in ons leven die net zo belangrijk zijn. We kunnen niet constant aan het eten zijn terwijl er zoveel andere leuke dingen te doen zijn!
Dikke vrouwen eten alleen maar zooi
Om eerlijk te zijn, snap ik wel waar deze mythe vandaan komt. Als we ervan uitgaan dat iedereens bouw en spijsvertering precies hetzelfde zijn, lijkt het logisch dat dikke mensen meer calorierijke voeding moeten eten (hoewel de vraag of dit voedsel noodzakelijkerwijs ‘zooi’ is, een andere kwestie is).
Maar, mensen, we moeten realistisch blijven. Onze spijsvertering en genen zijn niet hetzelfde. En het is onmogelijk om te zeggen, alleen door naar iemand te kijken, hoeveel zooi die persoon eet. Onze lichamen zijn daar simpelweg te verschillend voor.
Ik heb periodes gehad van extreem ongecontroleerd eetgedrag, periodes van beter eetgedrag, periodes van budget-gebaseerd eten, een korte periode als vegetariër en uiteindelijk, het redelijk intuïtief eten dat nu mijn gewoonte is.
En gedurende dat alles is mijn kledingmaat nooit veranderd. Ik pas nog steeds comfortabel in de kleding die ik jaren geleden heb gekocht. Als dik zijn een indicatie was van hoeveel zooi ik at, zou ik uit mijn kleren barsten toen ik worstelde met binge eten toch? Maar dat gebeurde niet. En nu, nu ik gezonder eet, vallen mijn kleren ook niet zomaar van me af.
We hebben allemaal een bepaald gewicht waarin ons lichaam zich het prettigst voelt. Onze lichamen zijn over het algemeen in staat om dat gewichtsbereik goed te handhaven, ongeacht hoeveel of hoe weinig zooi we eten. Het verschil bij veel dikke mensen is dat ons gewichtsbereik toevallig soms hoger ligt dan bij andere mensen.
Slanke vrouwen weten het beter
Ik ben er helemaal klaar mee dat slanke vrouwen altijd denken dat ze het beter weten. Overal waar je kijkt, zie je zo’n spiritueel fluisterend meisje dat ons wil vertellen hoe we moeten eten. Alsof we niet weten wat ons eigen lichaam nodig heeft. Nou meid, nieuwsflits: we zijn niet dom en we zijn niet hulpeloos.
We hebben die hulp niet nodig en we hebben dat medelijden ook niet nodig. We zijn prima in staat om onze eigen keuzes te maken, dank je wel. En als je daar niet tegen kunt, dan moet je misschien eens goed in de spiegel kijken en jezelf afvragen waarom je de behoefte voelt om andere mensen hun voedselkeuzes te bepalen.
Want geloof me, het gaat niet om ons helpen. Het gaat erom dat jij jezelf beter voelt door ons naar beneden te halen. En dat is gewoon fout. Zoals een vriendin van mij altijd zegt: “Als je geen respect kunt hebben voor mijn lichaam, dan heb ik geen tijd voor jouw onzin!”
Nou ja, dat wilde ik dus even kwijt. Heb je het artikel Trots op mijn fupa al gelezen? Of Mijn verstikkende relatie met eten?
