Da’s toch ook niet meer van deze tijd?
Mijn broertje laat zich castreren, had ik gezegd. Waarop werd geantwoord: ‘Nou, dan heb je wel ballen!’ Natuurlijk gaat hij niet als eunuch door het leven. Er komt niet eens een mes bij kijken, eerder een pot lijm. Maar het feit dat ik die woorden koos om te omschrijven dat hij gaat trouwen, is tekenend voor deze tijden waarin de hoeveelheid scheidingen het aantal huwelijken overschrijdt.
Ik heb ook al vragen naar het hoofd gekregen in de trant van: ‘Waarom trouwen mensen eigenlijk nog?’ Voor het dramatische effect had ik natuurlijk een pijnlijke stilte moeten laten vallen en even met een peinzende blik naar het plafond moeten staren, alvorens te antwoorden. Maar ja, ook toneelspelen moet bij mij al eens eerder door de processor zijn verwerkt, om ‘on cue’ ogenschijnlijk ad rem in de groep te gooien. Dus antwoordde ik vragend, zonder het hele showtje, met: ‘Voornamelijk om een extra feestje te geven, toch?’
Wat natuurlijk iets is wat via denkwerk werd gegenereerd. En alleen als je trouwt om het familiebezit te beschermen, of uit te breiden, is ratio leidend. Een fout die ik (als semi-autist) wel vaker maak, emotie niet laten meespelen in mijn afwegingen. Overigens een tekortkoming die beetje bij beetje wordt aangepakt sinds ik door mijn eigen emoties met twee handen stevig en zelfs pijnlijk hard werd vastgegrepen en flink door elkaar werd geschud.
Lekker ouderwets met de mannen onder elkaar
Hoe dan ook, er is dus een ‘extra feestje’ op komst. En rondom zo’n ‘extra feestje’ hoort natuurlijk ook een vrijgezellenfeest. Één voor hem én één voor haar! Traditiegetrouw is deze geslachtsgebonden (enkel mannen of vrouwen onder elkaar) én wat zich daar allemaal afspeelt is geheim voor alles en iedereen die iets anders tussen de benen heeft als de deelnemers van het vrijgezellenfeest (ondanks dat de meeste vrijgezellenavonden zich in het publieke domein voltrekken), zodat er nog één laatste keer onbezonnen de beest kan worden uitgehangen.
Eigenlijk een heel ouderwets feestje dus. Iets wat dateert uit de tijd toen er enkel mannen- en vrouwenscholen waren. Althans ik kan me niet voorstellen dat ik een vrijgezellenavond zou hebben zonder 2 van de 3 beste vrienden, alleen maar omdat zij vrouw zijn. Al valt er wel iets te zeggen over de groepsdynamiek die totaal anders is wanneer iedereen van hetzelfde geslacht is.
En nu we toch zo’n avond aan het bekritiseren zijn, waarom heet het eigenlijk een vrijgezellenfeest? In de meeste gevallen zijn er maar weinig vrijgezellen op zo’n vrijgezellenavond. Sterker nog, ik heb zo’n beetje het gevoel dat vrijgezellen sowieso een dun bezaaid segment uit de bevolking is. Of dat ligt aan de leeftijd van de mensen waar ik mee omga?
Ouderwets gezellig
Maar goed, afgelopen week hebben de mannen zich flink mogen misdragen. En vreemd genoeg was dit mijn eerste traditionele vrijgezellenavond. Dus ik had er zin in! Drank, drugs en een naakte paaldanseres of SM-meesteres die de ‘vrijgezel’ met een dikke dildo in elkaar slaat.
Maar helaas. Géén dildo, noch stripact. En de drugs was ook iedereen vergeten mee te nemen. Helemaal niets wat geheim zou moeten worden gehouden. Saai feestje dus! Nee, we hebben ons rijkelijk vermaakt, ondanks dat een voetbalwedstrijd bijna de avond vroegtijdig om zeep hielp – omdat slechts de helft van het feestje uit van die mannen bestond die alles laten liggen en geestelijk totaal afwezig zijn als er voetbal op televisie is, waardoor de anderen (de gezelligste natuurlijk) het gevoel hadden beter huiswaarts te kunnen gaan. Maar ook dat is uiteindelijk goed afgelopen.
Kortom, ze dronken nog lang en gelukkig. En tijdens de bruiloft kan er nog smakelijk op deze avond worden teruggekeken, uiteraard met een drankje in de hand.
