Er is een derde kindje op komst! Ik moest meteen weer denken aan de slecht bevallen bevalling van ons tweede meisje…
Geduldig Bevallen
Een slecht bevallen bevalling. Van nature uit ben ik iemand die vaker dan goed is naar de eerder negatieve zijde van het leven neig. Ik ben een denker, een zorgenmaker, de motor in mijn hoofd draait op volle toeren, 24/7. En nu heb ik er opnieuw een reden om te denken bij gekregen. Ons bezoek aan de gyneacoloog eerder deze week bracht een nieuwsfeit dat al lang klaar zat in mijn hoofd. Ons derde kindje zal hoogstwaarschijnlijk ook te vroeg geboren worden. Het wordt weer een race richting 36weken. 3 kindjes, 3x vroeger dan voorzien. Spijtig genoeg moet ik niet ver zoeken van waar die ongeduldigheid nu juist komt. Ik heb zelf geen geduld, of toch te weinig.
Positief Bevallen
Even in sneltempo schakelen. Treezebees was op 36 weken ons leven komen binnenwandelen (of zoiets toch, maar dan bloederiger, verrimpeld… je kent de details). Daar was niks mis mee! Haar gewicht, lengte, ademhaling, snoet, armpjes, beentjes… ze was top! We mochten kort na een redelijk goed verlopen bevalling onze spruit aanstaren op de kamer en met een glimlach en een gelukzalig gevoel aan ons leven als ouders beginnen. De dagen erna kwamen familieleden, vrienden, bubbels op de kamer, cadeautjes. Alles verliep volgens plan. Als er ooit een script geschreven moet worden over de ideale omstandigheden (bevalling duurde 45min) zou haar geboorte perfect gebruikt kunnen worden als voorbeeld.
Negatief Bevallen
Trienemie haar geboorte, ook op 36weken, is een ander verhaal, een donkerder. Vlak na een relatief goed verlopen bevalling kregen wij ook dit monstertje te zien, verrimpeld en blauw ogend, zalig die eerste kennismaking. Trienemie lag een tijdje bij mama en kreunde zachtjes maar onophoudelijk. In mijn ooghoeken zag ik de verpleegkundigen het één en ander klaarmaken. Er was iets mis, maar het werd ons nog niet gezegd. Trienemie kreeg niet voldoende zuurstof(longen waren niet rijp genoeg). Wat volgde was extra zuurstof en de kinderarts werd opgeroepen. Ik reed in het midden van die nacht naar huis, vol zorgen. Diezelfde nacht keerde ik al terug naar het ziekenhuis omdat Trienemie moest worden overgebracht naar het UZ Gent. In één woord: tranen. De blik op de dokter haar gezicht was er één die je liever niet ziet, namelijk diezelfde blik als die van mij… vol zorgen.
Ne-gatief-onatologie
In het UZ gent, op de afdeling neonatologie de dagen slijten is zwaar, heel zwaar. Wij hadden een baby die qua gewicht en lengte goed zat. Maar daar zag ik baby’tjes zo klein als mijn hand en ik besefte heel goed dat veel andere ouders nog grotere zorgen hadden dan wij. Ik zie mezelf nog waken naast dat glazen bed, de monitor en het zuurstofgehalte op de voet volgend… Treezebees mocht niet tot bij haar zus komen en moest via een raam en een spiegel een poging doen om haar zusje te zien. Hoe leg je dit aan een kind van 4 uit? Moeilijk. Het UZ voorzag draadjes en buisjes om aan haar poppen thuis te hangen, net zoals bij haar zusje. Top! Alle respect van de wereld voor de mensen die daar werken en voor elke ouder die er ooit is moeten langsgaan.
Positief blijven
Voor iedereen die net als ik soms worstelt met de zonnige zijde van het leven, is positief blijven een uitdaging. Treezebees haar geboorte liep perfect. Trienemie haar geboorte totaal verkeerd. Logisch ergens dat ik mij nu reeds zorgen begin te maken. Ik weet hoe het voelt om na enkele dagen thuis te komen met een nieuw gezinslid en een grote berg bijhorende euforie. Maar ik weet nu ook hoe het voelt om een geboorte in tranen te moeten doorstaan. Alles is goed gekomen met Trienemie, na een tijdje mocht ze mee naar huis en konden we echt starten. Dit zou de enge herinnering moeten verdrijven. Maar voor een man met zorgen en een hoofd dat 24/7 op volle toeren draait, is dat een moeilijke opdracht… Ik moet het eens wat meer proberen, dat positief zijn. Het zou me best kunnen bevallen. (wat een knaller van een einde hé).
Over mezelf
Bezoek je ook eens Mijn blog?
Of volg Mij, Treezebees en Trienemie op instagram, @deflopvader
Oh wat pittig, kan mij voorstellen dat je er niet onbezorgd in staat maar gelukkig kan het ook allemaal heel goed gaan!
Wat een super heftig verhaal/beleving. Het lijkt me doodeng om dat allemaal mee te maken en ik kan me goed voorstellen dat alles weer terugkeert bij een nieuwe zwangerschap. Geniet van al het moois wat je nu hebt. 😊
Wauw wat heftig. Heel veel succes bij je volgende bevalling. En euh, positief blijven zou je idd wel eens kunnen bevallen! 😉 Geniet van je zwangerschap!
Heftig hoor! Ik kan me goed voorstellen dat deze bevalling erg spannend moet zijn! Hopelijk worden de 36 weken ruim gehaald en kunnen jullie terugkijken op een prachtige bevalling net als de eerste keer!
Hi sandra, wat je zegt klopt helemaal. Helaas ben ook ik een mens die zo zijn eigen ‘troubles’ ziet en af en toe vergeet dat er mensen zijn die voor grotere struikelblokken staan in het leven.
9 tot 10h ? Respect…
Dankje! al mogen we er niet aan denken dat het deze keer weer fout zou zitten…
Klopt, zorgen maken maakt niet gelukkig 😉
Allereerst gefeliciteerd!En ik hoop dat het voorspoediger verloopt dan waar je bang voor bent. Denk maar zo, er zijn ook ongewenst kinderloze moeders die nooit zullen voelen hoe het is om te bevallen… 😉
Het is al een hele tijd geleden, maar ik weet nog heel goed hoe zwaar mijn bevallingen waren – twee keer ingeleid en 9 tot 10 uur wachten vooraleer ik opening kreeg. Maar mijn kinderen zijn nu allebei fantastische volwassenen 🙂
Bevallen is een vaak niet zonder risico’s. Sterkte met de derder keer Hopelijk ben je door de eerdere ervaringen voorbereid op wat komen gaat deze keer
Ook ik ben een denker, een zorgenmaker dus ik snap je heel goed. Vreselijk dat jullie een slechte start hadden, maar gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed gekomen.