Big brother heeft een kind
Volgens mij gaat er een hoop fout in de westerse samenleving, maar niets zo ernstig als het zogenaamde ‘helicopter parenting’ – zoals dat zo mooi heet op z’n Engels. Dat soort ouderschap bestaat vooral uit een soort ‘big brother’-achtige praktijken. Altijd een oogje in het zeil houden, om direct paraat te staan bij de minste dreiging. Daarbij zien wij onszelf graag als de traumahelikopter of een luchtmobiele brigade, maar we zijn gewoon een ordinaire politiehelikopter die de achtervolging heeft ingezet. Ergens, terwijl we nog steeds antwoord voor onszelf zoeken op de vraag: ‘Moeten we onze privacy inleveren voor het gevoel van veiligheid?’, hebben we die al voor onze kroost stellig met ja beantwoordt.
Ik weet ook niet zo goed waar ik moet beginnen in dit stuk. De oorzaak van dit fenomeen lijkt multi-variabel en de gevolgen zijn eveneens bijzonder uiteenlopend. Het is namelijk niet alleen de huidige generatie ouders die zich hier schuldig aan maakt. De controleerdrift en betutteling is overal in de westerse samenleving. De overheid verplicht je om met een autogordel te rijden en wasmachinefabrikanten voelen zich verplicht ons te melden dat je een smerig hondje niet schoon moet proberen te krijgen met het korte programma (ook niet met een lang programma overigens).
‘Helicopter parenting’ een Amerikaans exportproduct?
Waar we het vast heel snel over eens kunnen worden, is dat het laatste voorbeeld is komen overwaaien vanuit de Verenigde Staten. Daar zijn de mensen namelijk óf zo dom dat ze tegen zichzelf in bescherming moeten worden genomen, óf zo gewetenloos dat ze op bijzonder creatieve wijze huisdieren vermoorden om vervolgens exorbitante schadeclaims bij fabrikanten neer te kunnen leggen.
Eigenlijk best eigenaardig dat het land, die bij iedere ‘high school shooting’, zegt: ‘guns don’t kill people, people kill people’, diezelfde logica loslaat wanneer een koud aanvoelende baby in de magnetron wordt gedaan. Dan ineens is niet degene die het doet, maar het voorwerp dat gebruikt werd de dader.
Slimme ouder, dom kind
Wat ik wel weet is dat we er allemaal dommer van worden. We hoeven namelijk nergens meer verantwoordelijkheid voor te nemen. Omdat werkelijk alles is geregeld, denken we nergens meer over na. Ook onze kinderen merken dat hun reet nog steeds wordt afgeveegd, als ze dat zelf zijn vergeten na het schijten. Natuurlijk metaforisch, want hoe kun je zoiets vergeten?
En dat is precies wat ik denk terwijl ik hier op school kijk naar de immense collectie gevonden voorwerpen, die ze bij de ingang hebben uitgestald in de hoop dat de ouders iets herkennen en die zooi weer mee naar huis nemen. Ik zie sokken, een enkele schoen, fietssleutels, drinkbekers, jassen, tassen, broodtrommels, broeken, truien. Wat is er met die kinderen aan de hand? Lieten wij vroeger zoveel op school achter? Nee, ik en mijn broertje in ieder geval niet!
Terwijl ik dit concludeer komt de oudste naar beneden. Ik vraag ‘m of ie z’n drinkbeker heeft gevonden. Ja, dat wel, maar inmiddels is ie de bidon kwijt die hij vandaag mee naar school had genomen. ‘Ga dan terug naar de klas en zóék dat ding!’ Binnen twee minuten is ie terug mét bidon. Het is dus het pure onvermogen om zelf te bedenken dat ie ergens naar moet zoeken, wanneer iets niet (meer) op de verwachte locatie staat. Misschien moet ik m’n snotaap toch ook maar wat meer verantwoordelijkheden geven, als ik ooit wil ophouden z’n reet af te vegen!
Ja, ik probeer het ook niet te doen. Maar ik betrap mijzelf erop dat ik het wel doe. Om vervolgens heel geforceerd mezelf te dwingen het tegenovergestelde te doen 🙂
Ja, het is echt zo ernstig gesteld. Ter verdediging van mijn kinderen, hun vader en oom kregen nooit broodtrommels en bekers mee naar school. Wij kwamen tussen de middag thuis om te lunchen. Da’s zomaar één van de redenen waardoor tegenwoordig dingen net iets anders lopen 😉
In mijn geval dus als vader 😉 Maar het is de complete samenleving die een bepaalde weg in is geslagen, dus niemand mag het zichzelf kwalijk nemen.
Leuk geschreven en erg herkenbaar. Ik zie het om me heen zo gebeuren. Hoop zelf toch wel een iets andere opvoeding te geven, maar wie weet gaat het onbewust wel zo. Who knows. 😊
Haha is het echt zo ernstig gesteld met de jeugd van tegenwoordig? Denk dat het inderdaad belangrijk is je kinderen de consequenties van hun gedrag te laten merken en ze daar verantwoordelijk voor te houden.
Dat helicopter parenting is inderdaad geen gezond fenomeen. Zeker goed om te kijken hoe je zelf als moeder bent.