Rots en water, het is een training die veel jongeren wel bekend in de oren klinkt. Deze training was voor mij echter helemaal niet vanzelfsprekend om te volgen. Ik wou simpelweg gewoon niet. Rots en water is een training die je helpt om weerbaarder te worden door verschillende spelmethoden.
Voorbeelden die ik er uit mijn hoofd bij kan herinneren zijn boksen, op elkaar leunen en het Rotskasteel. Allemaal erg leuk, maar alleen de termen zijn echt blijven hangen. Daar heb je dus niks aan in je verdere leven. Al heeft het ongetwijfeld ook bij mij de nodige sporen achtergelaten.
Je aandacht vestigen
Een doel die steeds vaker voorkomt is je aandacht richten op één plek. Het is net een soort van mindfulness, maar dan in een ander daglicht gestoken. Gronden. Centreren. Focussen. Dat zijn de drie basiswoorden die bij de oefening destijds aan bod kwamen. Een oefening waar ik nog het meeste van heb opgestoken. Stel je voor: een druk lokaal met een docent aan haar bureau en een overvolle groep van dertig leerlingen. Je probeert het werk te maken, maar je concentratie ligt meer achter in het lokaal, want daar gebeurt het natuurlijk.
Nu gaan we ervoor, dacht ik. Mijn voeten zette ik stevig op de grond, terwijl ik naar het opdrachtenblad keek. Bewust richtte ik mijn aandacht op mijn hartslag en controleerde mijn ademhaling. Daarbij legde ik mijn handen op mijn buik en sloot mijn ogen. Mijn ademhaling daalde en werd rustiger. Mijn handen lagen rustig en ik luisterde naar de vele stemmen, die me niets meer deden. De kijkers gingen los en de pen begon over het papier te krassen. Een grote glimlach verscheen, waarmee ik de opdrachten in één ruk uitschreef. Om me heen stierf het rumoer uit en maakte plaats voor een koude stilte.
Mijn ervaring
Niet alleen de leuke dingen neem je mee naar een nieuwe ervaring of toepassing. De training rots en water vond ik niet leuk. Gelukkig besef ik me nu (4 jaar later) dat ik er wel degelijk iets aan heb gehad, al is het in mindere mate. Gelukkig weet iedereen dat alle beetjes helpen, dus ook deze voor mij. Gronden, centreren en focussen herinnert me nog steeds aan de tijd van de cursus, wat toch een indruk heeft achtergelaten. Deze drie woorden zorgen ervoor dat ik me voor mensen, geluiden en licht kan afsluiten, wat erg prettig werkt als alle prikkels worden opgenomen.
Het is heel logisch om het te vergeten. Stilstaan bij jezelf kan nooit kwaad!
Gronden en focussen is inderdaad belangrijk. Iets om je steeds weer bewust van te zijn, want soms vergeet je het weer even.