Het wordt zo makkelijk gezegd “ik bel je even”. Ik vind het 1 van de meest vervelende zinnen die iemand tegen mij kan zeggen. Sterker nog, ik ben zo zelfs klanten en vrienden kwijt geraakt. Maar ik haat het echt om te bellen!
Is bel angst een echt iets?
Waar ik vroeger altijd dacht dat ik de enige hierin was, hoor ik het steeds vaker. Mensen durven niet meer te bellen. Het schijnt dat jongeren ook steeds liever appen en mailen dan dat ze bellen. Het is echt een angst om niet na te kunnen denken wat je zegt misschien?
Of dat je het niet hoort en met het verkeerde toestemt. Ik vind het overrompelen in een gesprek heel vervelend. Dat je het ene wilt, maar doordat iemand verbaal sterker is, je het ander krijgt.
Bellen en ADHD
Bij het gesprek met een vriendin, hoor ik de helft niet, ik mis ontzettend veel. Maar zij kennen mij, en als het belangrijk is, dan vertellen ze het nog wel een keer.
Heel eerlijk bel ik eigenlijk maar met 2 vriendinnen en mijn puber als ik toch aan het bekennen ben. Omdat er totaal geen druk achter zit, of omdat het ze vaak niet eens boeit of ik ze wel of niet hoor, het gaat om het lekker ff kletsen. Ik vind het dan allemaal minder spannend, al moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral met mijn man heel vaak discussies heb omdat ik niet luister. Ik moet hier wel bij zeggen dat ik andersom hun nooit even zal bellen.
Doe mij maar gewoon appen, of via dm ofzo.
Dit gaat ook op voor Skype of andere videomeetings. Mensen zien mij vrolijk naar een beeld kijken, maar zien niet dat ik stiekem dingen opschrijf om te onthouden. Zo lijk ik vaak heel enthousiast. En dan met mijn impulsieve gedrag zeg ik vaak ja op dingen omdat ik mensen enthousiast ja zie knikken. Ik kan daar helemaal in mee gaan. Daarna moet ik dan alles nalezen, terug denken, en kom ik vaak op “nee” terecht. Heel vervelend. Niet alleen voor mij, ook voor anderen.
Zakelijk bellen
Kan ik een snel gesprek met de huisarts of laatst over de iPhone 8 bij KPN (ik wil een nieuwe telefoon voor mijn puber)nog wel aan. Voornamelijk omdat dit heel erg interactief is, en ik vaak vooral zelf aan het woord ben.
Krijg ik een zakelijk telefoontje dan word ik bloednerveus. De druk om te luisteren en te concentreren is dan zo enorm groot. Het is namelijk belangrijk wat die mensen zeggen.
Maar wat zeggen ze nou? Nu goed luisteren anders mis je nog meer.. oooh weer gemist, wat zegt hij nou? Zeg maar ja. “Kun je het nog volgen?” Zeggen ze dan. Nee, ik volg het niet. Zo maak ik afspraken die ik helemaal niet had willen maken, of ga ik akkoord met bedragen die veel te laag zijn omdat ik eigenlijk gewoon op wil hangen..
Bel me even. Liever niet.
