Het is inmiddels alweer anderhalf jaar geleden dat er voor het laatst onder de motorkap van dit psychische wrak is gekeken. Destijds was de hoop groot dat een nieuw setje monteurs, nauw verbonden aan het VUmc, eindelijk eens konden melden wat er mis was.
Ik ben mega onhandig. Een grote kluns. Mijn meiden ook. Het is soms gewoon echt sneu voor mijn man om naast ons te lopen als de een na de ander tegen een paal loopt. We hebben dan ook allemaal stevige hoesjes om onze telefoons. Wat wel is, wij zijn goed met telefoons. Apps, social media, …
Eindelijk, de keuze is gemaakt! Dit jaar gaan we in de meivakantie heerlijk een weekje vertoeven in het Prachtige Frankrijk. Vol voorpret, lichte zenuwen en hoge verwachtingen kijk ik altijd weer naar een vakantie uit. Ook dit keer. De tijd lijkt wel voorbij te kruipen tot het zover is. Ineens, komt de vakantie dan toch …
Ja ja, ik hoor de diepe zucht van vrienden al gaan. Ik ben er dan ook al zo een 25 jaar mee bezig. Yup.
Hoe kom ik toch toch altijd tijd te kort en lijkt iedereen teveel tijd te hebben?
Altijd hetzelfde probleem, ik ben altijd, overal, met alles te laat. Nou schijnt dit echt bij het ADHD beeld te passen, maar ik vind het mega vervelend. Helemaal als je ziet wat een ander gedaan krijgt in dezelfde tijd?
ADHD bij volwassenen hoor je steeds vaker. Maar hoe voelt dat? Ik ben eigenlijk hetzelfde als ieder ander persoon, maar dan toch een tikkie anders. Zo is het in ieder geval hoe ik het ervaar; een beetje anders zijn dan anderen zonder AD(H)D. Écht weten hoe iemand zich zonder ADD of ADHD voelt, dat weet …