Wat zijn jouw goede voornemens?. Herken je dit ook? Elk jaar hetzelfde saaie liedje. Wat je plannen zijn of wat je beter wilt gaan doen.
Geen voornemens
Ik heb geen voornemens. Ik maak ook geen plannen. 1 ding heb ik geleerd in het leven, en dat is je echt kan plannen wat je wilt. Maar wanneer het leven andere intenties met je heeft dat ook gaat gebeuren. Daarom leef ik ook vaak per dag. Het maakt het voor mij wat rustiger, hoe gek dat voor velen zal klinken.
2015 was voor mij een jaar waarin ik veel heb overwonnen. Na 1,5 jaar therapie heb ik eindelijk mijn heftige jeugd een plek kunnen geven. Brief aan mijn mishandelaar heb ik hier gepost, was het laatste verwerkingsstuk.
2015 was ook het jaar dat ik 40 jaar ben geworden. En ik houd ervan!. Voor het eerst in mijn leven heb ik innerlijke rust gevonden. Ik maak me niet druk om wat anderen denken of zeggen. Zit mijn haar wel of niet?. Nee, door die rust ben ik het leven zo anders gaan ervaren. Ik ben ook echt bewust van de omgeving, kan nu echt genieten van een boswandeling.
2015 was ook het jaar dat ik mijn kwakkele gezondheid heb geaccepteerd. Ik vecht er niet meer tegen, maar ben er juist heel erg lief voor. Ik streef niet meer naar glitter en glamour. Of dat ik denk shit waarom is het me niet gelukt?. Ik stel nu grenzen. Daarom leef ik dus echt per dag. Ik heb geen zin om een week bij te komen omdat ik zo nodig naar dat ene verjaardagsfeestje moet of dat het verplicht is. Ik bekijk nu goed wat wel en wat niet haalbaar is. En wow wat heerlijk is dat zeg. Mensen om me heen weten waar ze nu aan toe zijn. Niemand wordt boos. Niets beter dan duidelijkheid heb ik geleerd.
2015 was ook het jaar dat Judith mij heeft gevraagd om een Pink Presser te worden. Wij kennen elkaar zoals jullie weten al een paar jaar. Voor ons beiden is schrijven een grote passie. Ieder hebben wij ons eigen voorkeuren en kunnen. Hoe mooi is dat 2 werelden dan samen mogen komen bij Pink Press. Ik doe dit nu met zoveel liefde en plezier. En ik hoop dat ik jullie elke dag mag blij maken. Ik volg nu eindelijk mijn pad en niets of niemand gaat me daar vanaf brengen tenzij moeder natuur weer andere bedoelingen heeft. Ik ben nu druk bezig met mijn boek om alles wat er het afgelopen 40 jaar is gebeurd van me af te schrijven.
2016:
Ik ga verder met het ontwikkelen van mijn schrijf passie. Ik hoop met Judith een platform te creëren dat iedere vrouw of man ongeacht ras, kleur, geloof, geaardheid, financiële situatie zich hier thuis kan voelen. Jezelf kunnen zijn, durven te uiten, hulp vragen zonder enige schaamte, samen lachen en huilen. ( hmm stiekem is dit wel een voornemen he).
Ik heb wel wensen:
Ik wens dat we een wereld vol begrip krijgen naar elkaar.
Ik wens dat iedereen mag genieten van zijn gezondheid.
Ik wens dat we meer tijd voor elkaar maken. ( houd op met dat geklaag hoe druk je het wel niet hebt)
Ik wens dat we respect voor elkaar kunnen krijgen ongeacht elkaars meningen.
Ik wens dat de kinderen die volgens de maatschappij als “anders” worden bestempeld zichzelf mogen zijn. Dat ze zich kunnen uiten en hun karakter gewaarborgd blijft.
Ik wens dat die stomme cito toetsen in 2016 niet meer bestaan. Nergens voor nodig. Kind in groep 4 hoeft zich hier niet druk om te maken.
Ik wens dat in 2016 we niet meer in een robot maatschappij leven.
Ik wens dat in 2016 niemand meer het woordje ME gebruikt , mensen het is MIJN HUIS, MIJN ZOON, MIJN TELEVISIE. ME is geen bezittelijk voornaamwoord!.
Ik wens dat we elkaar geen pijn meer doen.
Ik wens dat alle single mama’s die nu denken dat ze alleen voor staan, weten dat er altijd iemand voor ze is.
Ik wens dat mensen het besef krijgen dat er in Nederland ook veel armoede heerst. Omdat je het niet ziet wil niet zeggen dat het er niet is,
Ik wens dat geen enkele kind meer wordt mishandeld op wat voor manier dan ook.
Ik wens dat er geen eenzaamheid meer is. Kijk om je heen, maar dan echt goed om je heen. Maak een praatje wat kost dat nou?. En nee druk is totaal geen excuus.
Ik wens jullie allemaal een mooie 2016 met veel liefde toe!.
Heel veel liefs,
Hinda
