Onze ergste nachtmerrie
Zoals jullie al eens hebben kunnen lezen, zit mijn jongste op voetbal. Een geweldige sport, ‘not!’ Maar ja, mijn snotaapje wil het heel graag (zelfs na herhaaldelijke ontmoedigingen van papa én mama). Dus, goed dan! Ga maar meisjesvoetbal doen. Ik bedoel, kijk maar naar een willekeurige Hollywoodfilm waar voetbal in voorkomt.
Het mocht allemaal niet baten. Ach ja, het zal de Seedorfbloed wel zijn die door dat kind z’n aderen giert. Dus nu offeren, beurtelings, paps en mams hun vrije woensdagmiddag op. Dan wordt er gekeken naar de training of geholpen in het clubhuis, want daar valt ook al niet aan te ontkomen. De oudste vindt het dan leuk om snoepzakjes te maken. Vast omdat ie er eentje van mag houden.
De voetbalouder is geboren
Maar goed, we zijn dus al helemaal overstag en zijn al onderdeel van de vereniging geworden. Maar het wordt nog erger. Inmiddels worden er namelijk ook wedstrijden gespeeld. Godverdomme, nee! Nu is de zaterdagochtend ook om zeep geholpen. Niks weekend! Gewoon net zoals doordeweeks om half zeven naast je bed staan. Het hele ochtendritueel doorwandelen. En in plaats van naar school, naar de club.
Gelukkig gebeurt ook dat beurtelings, want wekelijks deze ellende zou teveel van het goede zijn. Maar goed, da’s dus om half zeven naast het bed staan als het een thuiswedstrijd is. Nou, ik ben blij dat ik nog geen uitwedstrijd heb meegemaakt. Maar helaas zal dit me niet gespaard blijven. En nee, ik ga nu ook niet kijken wanneer het mijn beurt is. Ik ga me daar liever nog niet druk over maken.
En of voetbal niet genoeg was
Daarentegen maak ik me wel druk over het feit dat ook ik nu tot zo’n ouder ben verworden, die langs de kant van het veld aanwijzingen en signalen aan z’n kroost op het veld aan het doorgeven is. Het onverbiddelijke moment dat je je realiseert dat hoogstwaarschijnlijk al die andere ouders zichzelf eveneens hadden voorgenomen niet zo’n ouder te worden. Maar ja, als je kind madeliefjes aan het plukken is, dan vraag zelfs ik mij af: ‘Ben ik hiervoor uit bed gekomen!’
En bij overmaat van ramp, mag ik komende week de oudste ook nog naar honkbal toebrengen. Dat kan ik dan even aankijken, voordat de jongste door moet naar zwemles. En de dag erna hebben beiden achter elkaar judoles. Nu nog een muziekleraar zoeken en het is definitief dat alle vrije momenten in mijn agenda zijn omgetoverd tot verplichte nummertjes voor m’n aapkes. Waarom had niemand mij hiervoor gewaarschuwd, voordat ik aan kinderen dacht? Volgens mij is het een groot complot. Net zoals Sinterklaas! Maar dan anders.
Ja, dat was ook mijn idee! En die van mama trouwens ook. Maar wij konden maar een beperkt aantal papa-papa-papa’s en mama-mama-mama’s aan 🙁
Ah, dank je wel! Dat kunnen paps en mams heel goed gebruiken 😉
Ik zou zeggen: ‘Geniet extra van die periode!’ Voor je het weet raken ze geïnfecteerd met rare ideetjes van hun vriendjes :'(
Wij ook niet! Ze kwamen er zelf mee :'(
Nou, tegen die tijd ga ik voetbal misschien nog leuk vinden. Dus als jullie zoon af en toe wat zitplaatsen in het stadion kan regelen… 😉
Ik ga op de fiets naar al die bezigheden. Dat vind ik genoeg voor mijn conditie. HAHAHA
Uiteindelijk heb je het toch voor je kinderen over, maar dat verandert vrij weinig aan hoe ik er tegen opkijk 😉
Nog lekkerder is het wanneer ze oud genoeg zijn om zonder ouderlijke begeleiding zelf naar de trainingen en wedstrijden te gaan 😛
Het ergste is nog dat je op een gegeven moment net zo fanatiek bent als alle andere ouders. Ik herken mijzelf niet
Sporten is goed voor de kinderen maar er gaat veel vrije tijd in zitten om ze te brengen en op te halen. Als mijn kinderen op voetbal willen dan mogen ze dat als ze iets ouder zijn. Kunnen ze er mooi zelf heen fietsen.
Haha ondanks de “ellende” een leuk geschreven stukje! Inderdaad een strak schama voor de kids èn voor jullie! Succes voor het komende voetbal, honkbal, zwem en judo seizoen 😉
ahhhhh vreselijk! Daar ben ik dus ook zo bang voor! Mijn zoontje is nu pas 9 maanden en we doen mooi geen sport voor hij 2 zwemdiploma’s heeft. Dan stel ik alles nog lekker even uit ;-)!
Hahaha herkenbaar. Ik ben daarom mss een Loedermoeder, maar ik heb dat soort teamsporten niet gepromoot 🙈
Mijn zoon moet en zal ook op voetbal, volgens zijn vader haha! Hij wordt later pro voetballer… nou we gaan het mee maken lol.
Phoeh hahaha, ik neem me ook voor niet ‘zo”n ouder’ te worden.
We beperken ons nu tot zwemlessen, omdat ik dacht een belangrijke en interessante vaardigheid vindt.
Terwijl de kinderen hun zwemles krijgen, trekken wij ook nog wat baantjes 😉 . Goed voor de conditie 🙂
Dat is pittig zeg! Ik voel met je mee. elke week op dat veld staan kleumen lijkt me geen genoegen.
Wauwwwww, drukbezette papa hier zeg! Wel lekker dat je kids zo sportief zijn!
Haha ik ben ook zo bang dat ik straks ergens aan de zijlijn moet gaan staan. Ik hou daar totaal niet van.