Het geluid van de zomer

Het is weer zomer! Eindelijk, want afgezien van de toch enigszins aangename temperaturen had het weer toch meer het karakter van de herfst. In ieder geval is onze vakantie op de Utrechtse Heuvelrug grotendeels watertrappelen geweest. En als dat dan in het nabij gelegen meer was, dan was het toch een stuk leuker. Maar onder de tarp ontwikkelde zich een beekje en de modder, direct voor de in- en uitgang van de tent, zoog aan de kaplaarzen. Welke een lekker slurpend geluid maakte bij het optrekken van de voeten, maar gelukkig was de blubber niet diep genoeg om de kaplaars zodanig te grijpen dat deze er niet meer uitkwam.

Maar het was uiteraard niet alleen kommer en kwijl. De Yathzee is echter wel volledig door alle scoreblaadjes heen en in de pennen zit geen inkt meer. Nee, wat ons opviel was dat het aantal wespen bijzonder laag was. Iets wat mij goeddunkt, aangezien ik wat heftiger reageer op een wespensteek dan de meeste mensen en daardoor nogal panisch kan reageren op dit vliegende insect. Aldus mijn broertje gooi ik met alles wat binnen handbereik is naar dit klotebeestje. Bij het spotten van onze zwart-geel gestreepte vriend trok hij snel het kratje bier naar zich toe, uit angst dat het hele kratje vliegles zou krijgen mocht deze te dicht bij mij staan. Maar welgeteld heb ik er dit jaar slechts 11 gespot.

Daarentegen getuige de vele nachtrustverstoringen door gezoem dat een ander vliegend vriendje zeker niet absent was. Maar ja, volgens mij sta ik niet alleen in de mindere mate van liefkozing voor de mug. Als man ben ik dan wel weer blij om te weten dat vooral de vrouwtjes muggen mij overheerlijk vinden. En eveneens troost het mij dat ik vooral mannetjes dood, aangezien zij het zoemende geluid maken waar menig mens ‘s nachts helemaal van doordraait. Uiteraard vind ik het heel begrijpelijk dat je deze bloedzuiger naar het leven staat. Al moet je natuurlijk wel oppassen dat je ze niet tegen je witte muur kapot slaat, om begrijpelijke redenen. Maar ja, mocht iemand een goedje kennen die de uit elkaar gespatte muggen goed van de muur kan verwijderen, dan hoor ik het graag.

Maar ja, helaas werd ik niet al te lang geleden erop gewezen dat ik geen dierenvriend zou zijn, omdat ik op een goede avond barbecueën de ene na de andere mug, die het lef had mijn arm te gebruiken als landingsbaan, had geliquideerd. Uiteraard ga ik ervan uit dat het om een geintje ging, maar de beste man is wel vegetariër – dus volledig uitsluiten dat het serieus was, kan ik niet. Ach ja, dat zou dan wel, voor hem dan, het risico van barbecueën met een dierenliefhebber zijn. Helaas voor de mug, krijgt deze van mij niet zoveel liefde als menig ander dier, waarvan ik het vlees wel opeet wanneer deze gedood is.

En zojuist verneem ik dat er zelfs twee verdachte muggen zijn gesignaleerd. Hierbij slaat mijn fantasie totaal op hol. Blijkbaar is de tijgermug gevonden in Nederland. Een beestje dat totaal geen last heeft van stropers. En geen enkele Chinees die z’n potentie poogt te verhogen door capsules gevuld met gevriesdroogde tijgermuggentestikelpoeder. Ja, dan kan zo’n beestje een stuk makkelijker gedijen. Dus hoeft het WNF ook geen actie te voeren nu de jacht is geopend op deze knokkelkoorts en Zika-virus overdragende parasiet.

Het is dat er een bekwaam team van muggenvangers is afgereisd om de verdachten te dagvaarden, anders was ik zeker gekomen om er een paar dood te slaan. Maar de muggenvanger van Hamelen hebben een minder voldoening gevende aanpak dan ik in gedachte had. Ze hebben niet eens een fluit, wat het toch enigszins aantrekkelijk zou hebben gemaakt, maar lokdozen. Lokdozen die menselijk zweetlucht uitscheiden, wat de mug bijzonder aangenaam vindt ruiken, om vervolgens het beestje op te zuigen. Je wijk zal maar volstaan met die lokdozen. Overal zweetlucht. Joepie! Nou, dan vernietig ik ze liever met een ferme klap, zodat het hele lichaampje uiteenspat. Desnoods op een witte muur.

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---