Laatst, tijdens een van onze girls 0nly-avondjes, bespraken we onze zogenaamde worst dating experience. Wanneer je weer als single door het leven gaat, wil je natuurlijk kijken hoe je in de markt ligt. Zo ook (ja zelfs) wij. De leus ”Love to date” van de welbekende site Pepper is in de ene situatie toepasselijk, in een andere zorgt het voor een hilarische nabeschouwing. Zoals het een goede vrouw betaamt, zal ik eerst mijn eigen vuile was maar buiten hangen.
’Zo moet het niet’, by Hanneke
Voor de mensen die mij kennen, ik ben niet de meest tactische persoon. Ik ben een doener, een flapuit, een impulsieveling en bovenal eerlijk. Vier dingen die éigenlijk niet zo goed samengaan, helemaal niet als het aankomt op een date. Nerveus ben ik eigenlijk ook niet als het aankomt op daten. Simpelweg omdat ik mannen gewoon vaak relaxter vind en mijn vriendengroep ook meerdere mannen bevat. Deze ervaring doet mij alleen soms even vergeten dat ik niet altijd even open en eerlijk met mijn nieuwe aanwas om moet gaan als dat ik met mijn vaste mannen-vrienden doe. Dit leidt vaak tot momenten waarbij ik een aantal van mijn quotes na de date aan mijn vriendin Chris app met de woorden ‘Hm, niet handig he?’waarop zij standaard antwoordt ‘Zucht Han, nee…’ Ik kan er een boek over schrijven.
Oops-momentjes
Het begon al op de basisschool toen ik als 8-jarig meisje onze juf uitschold met, laten we zeggen, niet de meest zorgvuldig gekozen woorden. Ook niet zo verwonderlijk, vond ik destijds, als je een kwartier smachtend op je beurt hebt gewacht om ook een sprongetje te wagen in het springtouw. Maar handig? Nee… En het gevolg? Ouders die even langs mochten komen om uit te leggen waarom hun dochtertje dit taalgebruik al had. Mijn eerste oops-momentje was geboren.
Ook tegenwoordig komen dit soort uitspattingen voor. Sommige zijn te pijnlijk om hier neer te zetten, anderen wat te beschamend, weer andere situaties te herkenbaar voor mijn vriendinnen, gedate mannen of anderzins. Ik houd me voor alle veiligheid (en voor een ander oops-momentje) maar even op de achtergrond.
Worst date experience
Mijn eigen worst date kan ik me nog goed herinneren. Het was in de winter van 2010 waarop ik klaar stond in een mooi jurkje met suède pumps en pareloorbelletjes. Très chique et feminine. Terwijl ik stond te wachten op mijn bolide, kon ik al de bas horen van een auto die mijn huis tegemoet kwam. In mijn gedachte deed ik een schietgebedje dat dit niet mijn vervoersmiddel zou zijn voor die avond, maar tevergeefs. Vijf minuten later zat ik in een geblindeerde Fiat Punto die was voorzien van een geluidsinstallatie die vrijwel direct een ruis in mijn oren veroorzaakte.
Maar it became worse! Wat verrast vroeg ik aan de jongeman in kwestie waarom we een fietspad opreden dat uitmondde in een speelveldje. Ik kon er niets aan doen dat zijn antwoord ‘Dat ga je wel zien, maar je vindt het vast leuk’ mij niet bepaald gerust stelde. Op dat moment gaf de jongeman gas naar het veldje waar natte sneeuw op lag en begon daar, serieus, te driften. Ik geloof dat je het zo noemt, maar ik weet heel goed waarom ik de precieze naam van dit debiele gedoetje niet ken. De meneer produceerde een yeah-achtige schreeuw en vol enthousiasme trapte hij het gaspedaal flink in om vervolgens de handrem aan te trekken zodat de auto zich in een bocht slingerde. Dit alles onder het genot van de geluidsinstallatie die de nog steeds de meest afgrijselijke muziek genereerde. Oh en dit alles herhaalde zich meerdere malen. Toen ik goed en wel besefte in wat voor absurde en vreselijke ‘’date’’ ik was beland, snauwde ik de jongeheer in kwestie toe dat hij direct de auto moest stoppen om me eruit te laten. Ik zwiepte het portier open, stapte met mijn prachtige lichte suede pumps in het natte gras, zakte weg en toen ik mezelf nog enigszins charmant de auto uit wilde werken hoorde ik boven mij stem ‘Mevrouw, snapt u niet dat het verboden is om op een kinderspeelveld zo onvolwassen met een auto te rijden?’ Ik keek omhoog, recht in het gezicht van oom agent. Met een ‘U moet bij hem zijn’ en een hard dichtklappend portier heb ik afscheid genomen. Moraal van dit verhaal? Ik stap nooit meer in een geblindeerde auto met geluidsinstallatie.
Guestblog van Hanneke
Combineer het leven van een 24-jarige single in een grote stad met een passie voor schrijven en je komt op mijn blog uit. Vorig jaar besloot ik mijn ervaring als professioneel fashionblogger en blogger voor ADHD-vrouw ook in te zetten voor mijn eigen site. Op fareliblog vind je daarom verschillende blogs van de meest uiteenlopende onderwerpen. Vaak met een tikkeltje zelfspot, vriendschap, humor, spontaniteit, liefde en natuurlijk de grote stad. Welcome to my life!
