Het word zo makkelijk gezegd “ik bel je even” . Ik vind het 1 van de meest vervelende zinnen die iemand tegen mij kan zeggen. Ik kan het dan namelijk wel uitgillen!
Concentratie van een goudvis
Concentratie van een goudvisWat voor jou even bellen is, is voor mij een situatie waar ik van ga zweten en het heel benauwd krijg. Bel ik uren met mijn moeder of een bepaalde vriendin, een zakelijk gesprek is voor mij een nachtmerrie.
Bij het gesprek met mijn moeder of een vriendin, hoor ik de helft niet, ik mis ontzettend veel. Maar zij kennen mij, en als het belangrijk is, dan vertellen ze het nog wel een keer. Omdat er totaal geen druk achter zit, of omdat het ze vaak niet eens boeit of ik ze wel of niet hoor, het gaat om het lekker ff kletsen. Vind ik het allemaal minder spannend, al moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral met mijn moeder heel vaak discussies heb omdat ik niet luister. En met vriendinnen.. heel eerlijk is er maar 1 vriendin met wie ik heel af en toe lekker kan bellen. Doe mij maar gewoon appen, of via fb ofzo.
Bij het gesprek met mijn moeder of een vriendin, hoor ik de helft niet, ik mis ontzettend veel. Maar zij kennen mij, en als het belangrijk is, dan vertellen ze het nog wel een keer. Omdat er totaal geen druk achter zit, of omdat het ze vaak niet eens boeit of ik ze wel of niet hoor, het gaat om het lekker ff kletsen. Vind ik het allemaal minder spannend, al moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral met mijn moeder heel vaak discussies heb omdat ik niet luister. En met vriendinnen.. heel eerlijk is er maar 1 vriendin met wie ik heel af en toe lekker kan bellen. Doe mij maar gewoon appen, of via fb ofzo.
Dit gaat ook op voor Skype of andere videomeetings. Mensen zien mij vrolijk naar een beeld kijken, maar zien niet dat ik stiekem dingen opschrijf om te onthouden. Zo lijk ik vaak heel enthousiast. En dan met mijn impulsieve gedrag zeg ik vaak ja op dingen omdat ik mensen enthousiast ja zie knikken. Ik kan daar helemaal in mee gaan. Daarna moet ik dan alles nalezen, terug denken, en kom ik vaak op nee terecht. Heel vervelend. Niet alleen voor mij, ook voor anderen.
Zakelijk
Kan ik een snel gesprek met de NUON of de KPN nog wel aan. Voornamelijk omdat dit heel erg interactief is, en ik vaak vooral zelf aan het woord ben. Krijg ik een zakelijk telefoontje dan word ik bloednerveus. de druk om te luisteren en te concentreren is dan zo enorm groot. Het is namelijk belangrijk wat die mensen zeggen. “Maar wat zeggen ze nou? Nu goed luisteren anders mis je nog meer.. oooh weer gemist, wat zegt hij nou? Zeg maar ja. Kun je het nog volgen? zeggen ze dan.” Een marketeer heeft aan mij een goede, ik probeer altijd zo snel mogelijk op te hangen, houden ze mij met strik vragen vast “Jij wil toch ook geld besparen/verdienen/maken?” Dan blijf ik luisteren, en ja hoor, ik doe enthousiast mee. Geen flauw idee waar hij het over heeft, maar YAY wat leuk allemaal!
Het grappige is dat ik wel een hele goede telemarketeer was. Maar dit is meer omdat ik dan zelf aan het woord ben, en ik precies weet voor welke vragen ik zelf vatbaar ben. Ik vind dat ook echt leuk werk. Wat weer totaal tegenstrijdig is met mijn telefoon fobie.
Bel me even. Liever niet.
Ik ben zo enorm blij met Fb chat, Whatsapp, Hangout, etc. Ik kan daarna alles nalezen, en als ik ergens over na moet denken, kan ik het een paar keer nalezen. Zo kan ik beter reageren, en loop ik minder in situaties waar ik niet onder uit kan komen. Natuurlijk willen sommige mensen perse bellen, maar toch probeer ik het altijd te voorkomen. Het rare is dat zelfs Ritalin in dit geval niet helpt. Het zullen de zenuwen zijn?
Hoe doen jullie het? Tips?
Dit blog staat ook op adhdvrouw.nl
Ja misschien moet ik die drempel ook nog even over?
Ja dan is ook moeilijk concentreren toch?
🙂 herkenbaar
<3 <3
Geweldig! Ik vind bellen ook afschuwelijk! Ik wil veel liever mailen. Dan kan ik tenminste even nadenken voordat ik moet reageren. Het is niet dat ik het niet kan, dat bellen, maar ik vind het gewoon heel vervelend.
Bij mij is het overgegaan toen ik voor mijn werk veel moest bellen. Ik moest gewoon over een drempel heen. Ik heb het niet zo erg als jij, maar ik hou nog steeds niet van bellen. Wel met mijn besties, maar met anderen mail of app ik liever. Of beter; spreek ik in het echt af.
Geen adhd maar wel pddnos en ik herken me wel in jou verhaal
Leuke post de eerste over dit onderwerp wat ik tegenkom 🙂 Mijn dochter heeft dit ook ze praat eigenijk alleen met mij en dan moet ik het kort houden. Bij alle gesprekken met instanties moet ik mee en voor haar praten en regel ik ook al haar papierwerk. En als ze jarig is…moet ik iedereen te woord staan alleen met oma kan ze het nog net aan. Mijn dochter heeft net als mij fibromyalgie. De telefoon fobie heb ik zelf (nog) een beetje het zijn alleen mensen die close zijn waar ik mee kan telefoneren. Binnenkort gaat mijn dochter bepaalde disciplines leren voor een revalidatie traject en hoop ik dat ze in de toekomst leert om alles zelf te kunnen regelen dus ook iemand te woord staan per telefoon. Bedankt voor deze post ! X
Ik heb dan Geen ADHD of iets anders, maar ik heb ook een bloedhekel aan bellen. Ik app veel liever omdat ik dan inderdaad eerst even kan terug lezen voordat ik over enthousiast ja zeg en later weer erop moet terug komen. alleen met mijn oudere broer en 1 vriendin kan ik heel lang aan de telefoon zitten. verder heb ik het liefst een appje of inderdaad een fb berichtje.