Het liefdesverhaal..

Je hebt hier en hier al eerder gelezen over het liefdesverhaal. Ik vind het leuk dat jullie echt uitkijken naar het vervolg. Dat houd mij scherp en enthousiast om verder te gaan met mijn liefdesverhaal.

Het liefdesverhaal tot dusver

Afgelopen week vertelde ik jullie over de naderende datum waarop ik wederom een halfjaar verkering heb met de moeder van mijn kinderen, m’n ex-ex, m’n vriendin, m’n meissie/meiske! In dat halfjaar hebben wij van alles gedaan. Hoe het kan dat we beiden zo neerslachtig zijn, is een mysterie waar meneer De Cock (met C-O-C-K) zich niet de handen aan wenst te branden.

Helaas was geen enkel van de dingen, die we dit halfjaar hebben gedaan, door mij geïnitieerd. Dus voor de viering van onze halfjaar verkering ging ik de organisatie op me nemen. En dit vertelde ik mijn vriendin, zodat er iets van me werd verwacht en ik dus niet meer m’n keutel kon intrekken. Blijkbaar heb ik dit soort druk nodig om überhaupt iets gedaan te krijgen.

Synchroniseren van agenda’s

Nog een maand te gaan tot de deadline! Gelukkig presteer ik beter onder druk, zolang die niet te hoog wordt althans. Dus we kunnen nog even wat uitstelgedrag vertonen, maar niet te lang anders wordt de druk mogelijk te hoog. Dit is een uiterst precair proces waar zelfkennis aan ten grondslag ligt en waarvan ik maar hoop dat ik die op mijn leeftijd eindelijk beheers. Hoe dan ook, op dit moment kan ik rustig een datumpje prikken en de invulling komt later wel.

Nou, nou, het prikken van een datum blijkt toch een stuk ingewikkelder dan ik van tevoren dacht. Als eerst is het werk van mijn vriendinnetje reden om het feest niet op de dag zelf te doen. Hmm, dat is al een teleurstelling, want ik ben nogal anaal met dit soort dingen. Het moet op de dag zelf gevierd worden, want twee dagen later hebben we een halfjaar en twee dagen verkering. Maar ja, er zit niets anders op. Dan maar het weekend erna. Tot we tot de conclusie komen dat de hele maand, op één weekend na, al maanden geleden werd volgepland met Glow & concerten. Dan maar een drukke maand, hè!

Wat doen we met de kinderen?

Nu ik me er eindelijk bij heb neergelegd dat het niet op de 12e gevierd gaat worden, maar het weekend erna, valt me op dat ik dat weekend de kinderen heb. Ja, ondanks dat we weer samen zijn, hebben we beslist dat we gewoon doorgaan met de omgangsregeling. Dat schept voor iedereen duidelijkheid, dus niet alleen de kinderen! Wat wil ik eigenlijk gaan doen? Kunnen de kinderen erbij betrokken worden? Nee, ik wil sowieso in de avonduren lekker romantisch alleen met m’n schatje zijn. Dus heb ik oppas nodig!

Even kijken of m’n moeder het leuk vindt om een weekendje Oma Seedorf voor de kinderen te zijn. ‘Oh, hadden we je al gevraagd om tijdens Glow en die concerten op de kinderen te passen?’ Gelukkig heeft oma wel zin en zelfs tijd (wat vrij uniek is voor een lattende zelfstandige ondernemer), het is maar dat ik weet dat ze de hele maand al komt opdraven. Bovendien zou ze zelfs in Amsterdam kunnen oppassen. Geweldig! Want ik weet nog steeds niet wat de programmering wordt.

Dan verandert alles alsnog

Het einde van deze maand is ook al helemaal volgepland. Met in het vooruitzicht een volledig volgeplande maand zien we ook niet echt een moment om op adem te komen de komende tijd. Wetende dat wij beiden al enige tijd onder mentale spanningen gebukt gaan, moeten we nu toch aan zelfpreservatie gaan denken. We beslissen om de agenda leger te maken om zo rustmomenten te creëren. En zo worden niet alleen wij, maar ook oma ontlast.

Onder de verschoven activiteiten valt ook Glow. Deze is verplaatst naar de dag waarop we onze halfjarig samenzijn willen vieren. Zwaar kloten, vind ik dat. Nu wordt er dus ook op die dag iets gedaan wat vanuit mijn vriendin komt. Misschien valt er iets romantisch te plannen, tijdens Glow, wat wel vanuit mij komt? Alles wat te binnenschiet kost me teveel geld. Ik heb niets te makken, weet nog? Wat dan te doen?

Wordt vervolgd

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---