Nr 3 is coming…
De geboorte van ons derde meisje komt dichterbij, akelig dichterbij. Akelig, in die zin dat ik begin na te denken over de zaken die ik niet zo leuk vond de twee vorige keren. Een bevalling is iets moois en aartslelijk tegelijk. Geschreeuw, gepuf, gezucht, tranen en een glimlach om af te sluiten. Dit alles komt aan bod in een aantal uurtjes, als je geluk hebt tenminste. Mijn vrouw is een echte tijger. De twee vorige keren doorstond ze de bevalling als een ware professional. Er kwam geen verdoving bij kijken, wat mijn bewondering alleen nog groter maakt. Voor ik elke vrouw die beviel met een epidurale verdoving hier op mijn dak krijg, zeg ik vlug: ‘Wij hebben nooit nagedacht over epidurale verdoving, dus ook niet op voorhand al beslist wel of niet.’ Bij ons eerste ging alles te snel en was er gewoon geen sprake van. Bij ons tweede twijfelde mama wel na aantal uur te liggen strijden, maar ze beet uiteindelijk door. Voor mij maakt het niet uit, epidurale of niet, als mama maar gelukkig is en het kind gezond.
Het hoofdje
Ik zei het al hierboven, een bevalling is op het eind emotioneel geladen en ontroerend. Tijdens de arbeid zelf vind ik daar maar weinig leuks aan. Mijn vrouw die ligt te kermen van de pijn, ik die er als man geen kloten aan kan doen en daar als een weerloze puppy de boel moet in de gaten houden. Tot overmaat van ramp vragen ze me dan of ik het hoofdje van de baby wil zien? Neen. Ik wou het niet en zal het nu ook niet willen. Misschien denken sommige mensen dat ik hierdoor een mooi beeld van ‘de geboorte’ mis, maar ik heb er gewoon geen behoefte aan. Het hoofd van mijn kindje dat tussen mijn vrouw haar benen komt piepen, laat dat beeld maar zo. Ik heb een veel te goed fotografisch geheugen. Ook beschik ik over de gave om op de meest ongepaste momenten bepaalde beelden in mijn hoofd naar boven te roepen. Dus nee, dankjewel.
Al moet ik toegeven dat toen mijn vrouw bij onze tweede bevalling de baby zelf ‘eruit’ mocht halen, ik de Wow-factor wel kon appreciëren. Ik ben een fan van special effects.
De navelstreng
Hoe lyrisch het ook omschreven wordt her en der online. Voor mij blijft het gewoon een glibberig ding doorknippen. Ik snap wel dat het voor andere mensen symbolisch gezien veel meer betekent. Voor mezelf niet dus. Ik zie de hele bevalling als een moeilijk moment waar we als koppel doorheen moeten om ons nieuwste prinsesje te kunnen verwelkomen op deze wereld. Ik vind het niet leuk om mijn vrouw te zien lijden en vandaar dat ik de bevalling op zich dus klasseer in de kaft met minder leuke herinneringen. Wanneer het kindje er is, dan begint het pas! Vanaf ze bij mama ligt, is alles plots lyrisch en symbolisch en romantisch en blablabla, je snapt het wel. Zelfs dat bebloed, blauw verfrommeld gezichtje kan een brede glimlach op mijn gezicht toveren.
Om af te sluiten wou ik gewoon nog zeggen dat ik papa’s die met de videocamera alles van tussen de benen willen vastleggen bewonder, eennnn… ik verklaar ze gek.
Check meer van mij, Hier!
Leestip! Wat papa moet weten tijdens de bevalling
Haha heel leuk geschreven. Alvast heel veel succes met de bevalling.
Dankje!
Dankje!
Haha!
Leuk om het mannelijk perspectief te horen! Mijn man beweert graag dat hij het net zo zwaar had als ik. En daar krijgen we dan altijd ruzie over.
Haha wat heb je dit leuk geschreven! Alvast veel succes gewenst met de bevalling 🙂
Lekker nuchter 😉 Haha ik ben zo’n vrouw die een epiduraal kreeg bij de 2e. Omdat de gyn dat beter voor mij vond met mijn smalle bekken. Maar laat dat nou niet werken, dus mocht overal gewoon keihard doorheen. Eerste keizersnee en 2e zelf gepakt, geweldige ervaring die ik iedereen toe wens. Wens jullie een goede bevalling toe met weinig beelden die kunnen blijven hangen en dan maar genieten van het mooie mensje wat jullie van al het geleden leed zal afleiden.
Haha leuk om te lezen hoe je een bevalling ervaart. Veel succes ermee dan straks!
Super leuk geschreven! Toevallig had ik het vandaag nog met twee vrienden ervover hoe het zou zijn om zwanger te zijn.. Lijkt me heel maf. Een bevalling mee maken van de vaders point of view geeft weer een hele nieuw kijk. Succes/veel plezier (geen idee wat toepasselijk is om te zeggen haha) met de aanstaande bevalling! (:
Succes met de derde bevalling!
Ha, geweldig beschreven dit verhaal! Veel succes met je nieuwe meid!
Wat goed om dit eens van een mannenkant te lezen. Apart om te lezen hoe hij er tegen aankijkt.
Haha! Beelden in je hoofd oproepen, die ken ik. Dit beeld, de geboorte, zal je dan ook niet meer vergeten!