Niets zomers aan deze Midzomerdag
Het is een grauwe Midzomerdag wanneer ik achter m’n toetsenbord dit stuk zit te kloppen. Dit keer niet vanwege een dalende nicotinepeil, want vandaag is die nog niet dalende. Zoals de afgelopen tijd gebruikelijk is, ben ik weer een paar dagen aan het roken geslagen omdat mijn humeur niet te harden was en druk op m’n relatie zette. Dus dat is nu weer een pil waar ik wederom opnieuw doorheen kan gaan, maar gelukkig regent het niet. Aldus de weersverwachtingen zal dat overigens niet voor lange duur zijn.
Hmm, Midzomerdag? Precies op de dag dat de zomer, volgens de kalender, begint? Da’s taalkundig het tegenovergestelde van de Nederlandse invulling voor ‘middag’! Afgezien van het weer lijkt de zomer al enige tijd begonnen, terwijl ik afwezig op het afstandsbediending van kanaal naar kanaal hinkel. Het is tegenwoordig het hele jaar komkommertijd, denk ik hardop (om een beetje het gevoel van aanspraak te hebben). Maar ja, ik wil graag wat geluid op de achtergrond hebben, dus ik stop met zappen bij de eerste de beste zender die amper sneeuw heeft. Misschien toch maar denken aan digitale televisie (het zal vast bij denken blijven), want sneeuw op een Midzomerdag kan ik niet dulden.
De lessen van kneuzendating
Ah, het is weer zo’n verknipte dag! Even hier een beetje vaat er doorheen draaien, dan daar wat schone was opvouwen en even verder kloppen achter de laptop. Dus, hoppa! Daar gaat weer een dex in m’n giechel en de wasmachine leegruimen. Wat staat er in hemelsnaam op die grijze Sony-kast? The Learning Channel? Nou, ik ben benieuwd wat ik ga leren! Ik dacht dat TLC Tender Loving Care betekende. Zoveel weet ik dus! Maar goed dat ik dus onbewust iets leerzaams op heb gezet.
Terwijl ik van de wasmachine naar m’n droogrek op en neer loop, ‘leer’ ik dat er een televisie-datingprogramma voor autisten (of anderzijds contactgestoorden) bestaat. De krampachtige dialogen die mij, gedurende het huishouden, ter gehore komen zijn aandoenlijk en ongelooflijk pijnlijk tegelijkertijd. Dat een dergelijke combinatie überhaupt mogelijk is! Nou ja, weer wat geleerd, zullen we maar denken. En terwijl ik de ene na de andere conversationele flater met schreiende oren aanhoor (ik wist niet eens dat mijn oren dat konden doen – dit is echt een leerzame Midzomer-middag), voert mijn gedachte mij terug naar de herinnering aan vervlogen tijden der datingsites.
Ik zit bovenop een goudmijn
Een periode waarin ik voor het eerst de naam De Laatbloeier introduceerde en waarin één van de contacten me erop attendeert om te gaan bloggen. Met mijn wel doordachte profieltekst had ik qua reacties niets te klagen. Voor een mannelijk profiel toch wel een hele prestatie. En al helemaal omdat het een nogal negatief profiel was. Althans er werd uitgebreid uitgelegd welk typen profielen niet hoefde te reageren. En in plaats van aanprijzingen legde ik uit waarom het beter was om niet met mij te daten. Klaarblijkelijk was dat zo’n verfrissende benadering dat ik niet verlegen stond om reacties.
Maar ja, een goede profieltekst is dan ook het halve werk. Een goede vriend en schrijver beweerde eens profielteksten voor datingsites te schrijven tegen betaling. Destijds nam ik het allemaal met een korreltje zout (of liever een complete 25 kilo zak). Maar ja, als ik nu hier al die reacties op televisie hoor, dan zou daar stiekem toch best wel eens een markt in kunnen zitten. Misschien moet ik het toch maar eens overwegen. Met de hoeveelheid schrijvers die ik inmiddels ken, zou het best wel eens een heel lucratieve randactiviteit kunnen zijn. Niet dat je profieltekst doorslaggevend is bij verkrijgen van een date, want als je niet kunt babbelen dan sta je geen schijn van kans met een supergoed doordachte profieltekst. Maar een goed begin is wel het halve werk.
En ondertussen wordt er op de achtergrond heel krampachtig van een blaadje enkele tientallen vragen op een meisje getorpedeerd. Ah, hij heeft het advies gekregen om haar te complimenteren. ‘Je ogen zijn als de bast van een boom!’ Nou, aan creativiteit schort het niet, maar of dit het compliment is waar vrouwen op wachten? Het is allemaal zo geforceerd! Ik heb in ieder geval geleerd dat ik dit niet meer wil zien. Dus ik druk op de ‘nu is het genoeg’-knop en vervolg in mijn gefragmenteerde wijze van huishouden.
Nou, dan prijs ik me maar gelukkig, want ik ken het niet eens 😉
Net zoals dating naked. … dat wil je ook echt niet zien…