De eerste keer dat je tiener achter het stuur kruipt, is een moment van trots, angst en complete paniek. Want hoewel het geweldig is om te zien hoe ze opgroeien en verantwoordelijkheden op zich nemen, is het idee dat ze de controle hebben over een ton staal op wielen… nou ja, laten we zeggen dat het een oefening in vertrouwen is.
Die eerste rit? Het is alsof je op een achtbaan zit, maar dan zonder veiligheidsbeugel. Je klampt je vast aan de deur, je voet drukt onbewust op een denkbeeldig rempedaal, en je probeert kalm te blijven terwijl je tiener geconcentreerd naar de weg staart. Elke bocht voelt als een avontuur, en elke verkeerssituatie lijkt een potentieel rampgebied.
Maar na een paar ritten begin je te ontspannen – een beetje. Je leert om je feedback in te slikken (oké, niet altijd), en je vertrouwt erop dat je tiener echt wel weet wat hij of zij doet. En eerlijk gezegd, ze doen het meestal beter dan je zou verwachten. Maar het blijft een proces van loslaten, en dat is niet altijd makkelijk.
Mijn eigen tiener had zo zijn eigen manier om het proces interessant te maken. Zoals de keer dat hij met volle overtuiging door een straat reed, alleen om er halverwege achter te komen dat het een doodlopende weg was. Of die keer dat hij zo gefocust was op het schakelen, dat hij vergat te sturen. Maar ondanks de kleine hobbels op de weg, ben ik trots op hoe snel hij het oppikte.
Wat ik heb geleerd? Dat loslaten een essentieel onderdeel is van het ouderschap. Het is niet altijd comfortabel, en soms is het ronduit eng, maar het is ook nodig. En terwijl ik mijn tiener steeds vaker de auto zie pakken zonder dat ik erbij ben, weet ik dat hij zijn vleugels aan het uitslaan is – en dat is uiteindelijk precies wat je wilt.
lees ook:
- 5x GEZAKT! Ja 5x gezakt voor mijn rijexamen.
- Scooter gekocht? Regel dan ook gelijk je verzekering!
- En nu ga ik mijn rijbewijs echt halen!
Ontdek meer van Pink Pressᡣ𐭩
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
