Wat is mijn obsessie? Dat was de vraag die afgelopen week door mijn hoofd tolde. Ik had in een document gelezen dat mensen met autisme vaak geobsedeerd zijn door bepaalde voorwerpen, hobby’s of bewegingen. Ik wou bij mezelf nagaan in welk opzicht dat bij mij een rol speelt.
Mijn obsessie
Lang hoefde ik er niet over na te denken. Het ging zo vlot, dat ik meteen ben begonnen met het schrijven van deze blog. Als eerste wil ik zeggen dat het geobsedeerde gedrag vaak gevormd wordt voor een zekere mate van bescherming. Het biedt de protectie tegen teveel prikkels van voornamelijk buitenaf. De verwarrende buitenwereld wordt zo tegengehouden.
Scouting
Een obsessie van mij is scouting. Het afgelopen jaar had ik zoveel taken dat ik er bijna aan onderdoor ging. Dan is het niet meer reeël om alles aan te houden. Daarom heb ik besloten om één functie neer te leggen. Dan gaat mijn stropdas iets losser zitten. Dat is wat ik op het moment nodig heb. Ik kan je van alles over scouting vertellen. Dat maakt dat ik enthousiast ben om erover te vertellen. Ik ben daarentegen wel een slechte scout. Ik kan niet knopen, geen kunstwerken bouwen en ik kan geen normaal piramidevuur in elkaar zetten. Helaas. Daar lach ik dan maar weer om.
Schrijven
Een ander puntje is mijn schrijversactiviteiten. Ik vind het heel erg leuk om mij creatief te kunnen uitleven met pen en papier. Dat doe ik dan ook veelvoudig. Echter kan dit wel zo ver gaan dat ik mezelf erin vast laat lopen. Ik maak zoveel schrijfuren, om het zo maar te zeggen, dat ik daarna niks meer kan uitvoeren. Nou ja, dat kan ik wel. Maar het is lastig. Mijn hoofd blijft bij wat ik geschreven heb en wat ik erbij kan voegen natuurlijk. Erg lastig om te beschrijven, zo’n creatief proces.
Herken jij dingen? Iets waar jij of één van je naasten helemaal in op kunnen gaan?
de foto van de jongeman is van SHutterstock
