Je hoort heel vaak over ongepland moeder worden. Maar hoe zit het met ongepland vaderschap?
Niet in de planning opgenomen
Ik geef het meteen toe. De titel spreekt voor zich. Al omvat deze wel een hoop gemengde gevoelens die mij terug brengen naar het moment waarop ik voor het eerst vader werd. Ongepland. Ik heb het hier niet bepaald over het moment waarop ik voor het eerst een baby mocht aanstaren nadat deze bebloed en verrimpeld van tussen mijn vrouw haar benen kwam piepen. Ik heb het over het moment waarop ik wist dat ik vader ging worden. Ongepland, het is een klote woord. Het hoeft steeds opnieuw een verklaring. Niet gepland? Onvoorzien? Een ongelukje? Ongewenst? Elk van deze woorden zijn moeilijk in een positieve zin weer te geven. Het brengt steeds het gevoel naar boven dat er een excuus gegeven moet worden omtrent het hele gedoe.
Ongepland terug in de tijd
Alsof het gisteren was, zo herinner ik mij het moment waarop ik voor het eerst wist dat ik vader ging worden. We hadden nog maar pas een huis gekocht, ik zat zonder vaste job, mijn vrouw raakte maar niet aan een vaste stek in het onderwijs. Alles verliep eigenlijk perfect, snap je? En op een mooie zondagmiddag, boven in de badkamer, begon een nieuw hoofdstuk van ons leven. Ik bevond mij op de badkamervloer, leunend tegen de muur, in gesprek met mijn vrouw die op dat moment in bad zat. GEEN PANIEK! Er volgt geen beschrijving van een sensuele vrijpartij (helaas). Mijn vrouw en ik zijn zo een bizar koppel dat het +10j met elkaar uithoudt en dan nog met elkaar spreekt ook. Gek, toch?
Ongepland over tijd
Ze sprak de magische woorden: ‘Ik ben een beetje over tijd’. Mijn hersenen dienden geen extra info en gingen reeds in overdrive. Ik ben een controlefreak. Het zal je dus niet verbazen als ik je vertel dat ik een dik uur later reeds met vrouwtjelief in de wagen voor de apotheek (zondag = wachtdienst) geparkeerd stond om een zwangerschapstest te kopen. Nog een uur later stond de tijd stil en was haar plaspauze het enige dat telde. Meteen raak! Door de pil heen! Een onbeschrijfelijk gevoel dat mij overkwam. Ik zie het nog zo voor me.
Ongepland gelukkig
Laat ons de toon van dit artikel ietwat omhoog tillen. Onze eerste dochter, Treezebees (anoniem), is in het leven gekomen op een moment dat wij helemaal nog niet aan kinderen dachten. Voor ons was het echter vanaf het eerste moment duidelijk dat dit kind welkom zou zijn, wat de omstandigheden thuis op dat moment ook waren. We zaten meteen op dezelfde golflengte en het woord abor… wilden we zelfs niet uitspreken. Ik verberg ook niet dat Treezebees ongepland in ons leven kwam. Ik zeg altijd: ‘ Ze is het mooiste ongelukje dat ons kon overkomen.’. En geen seconde in haar leven zal het kind ook maar denken dat ze niet gewenst was. Daar zorgen we voor.
Ongepland voorbereid
Ik heb het soms moeilijk mensen die beweren ‘nog niet klaar’ te zijn voor kids. Je kan je volgens mij nooit 100% voorbereiden op de komst van een kind. Het maakt niet uit of de kinderkamer al volledig geïnstalleerd is met de mooiste meubeltjes, of de binnendeuren van je huis nu al geschilderd zijn, of die nieuwe keuken gebruiksklaar is… Ook maakt het niet uit of je nu al voor de derde keer promotie kreeg op je werk. Het moment dat je weet: ‘Ik word papa(of mama).’, ga je in instinctmodus en zorg je er hoe dan ook voor dat alles goed komt. Hoe ongepland alles ook verlopen mag.
Lees meer van deze papa hier!
Of volg hem meteen op instagram, hier!
Dankje!
Mooi verhaal, open! Fijn dat ongepland wel het mooiste ongelukje is!
Hi Els!
Uiteraard snap ik dat dergelijke ‘makkelijk zwanger’ berichten in zekere zin minder leuke gevoelens bij jou teweegbrengen. Ik wens je het allerbeste toe en hoop voor jullie twee dat alles goed komt, liefst zo vlug mogelijk. Bedankt voor je reactie!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik, toen ik dit begon te lezen, dacht van: “oh nee….”
Niet dat ik zo zeer problemen heb met mensne die ongepland zwanger zijn, nooit gehad alleszins. Laat me eerlijk toegeven dat ik er anders ook niet was, noch mijn broer of zus, we waren echter wel gewild. Niet gepland, wel gewild, dat straalt deze blog ook uit
Dat ik er eerder schrik voor had, is omdat ik al enkele jaren ebzig ben met een fertiliteitstraject en ik vrijdag te horen kreeg dat deze é embryo’s het weer niet gehaald hadden. Bij ons zal hier een kind komen dat heel hard gepland is, alleen jaren geleden al….. En om eerlijk te zijn, doen zo een berichten dan soms pijn. Mensen die zo maar zwanger raken, zelfs door de pil door enzo. Het gebeurt nog, in mijn nabije omgeving gaat er zo eentje bijna bevallen. Het is bovendien niet dat ik dan iets tegen deze mensen heb of zo, het is moeilijk uit te leggen. Dat ik ooit zei dat het een steek in mijn hart was, kwam ooit wel heel verkeerd over en dat was niet de bedoeling, verre van….
MAAR, en nu komt het, ik vond dit bericht zo mooi geschreven, zo vol liefde ook, het deed mij door mijn situatie geenzins pijn en gaf me geen steek in het hart. Ik ben missschien al jaren bezig met fertiliteit, ik voel me soms wel klaar voor een kind en soms zelfs helemaal niet. Of ik er ooit op voorberied zal zijn, dat denk ik ook niet…. Ook al leeft dat kind al jaren in mijn hart en in mijn hoofd. Als het er oout komt, zal het hier eveneens alles op zijn kop zetten. Mijn situatie ziet er ook helemaal anders uit dan toen ik met fertitraject begon, de situatie was toen in bepaalde punten zekerder, op andere dan weer onzekerder…. Dus ja…. voorbereiden? Zo veel je wil misschien, maar het echt zijn: nooit denk ik!
Bedankt voor je verhaal, ik heb het graag gelezen!
Veel liefs!
Klopt!
Inderdaad Maaike! Ik vind het persoonlijk vervelende dat het woord ‘ongepland’ of ‘ongelukje’ zo negatief over komt.
Je krijgt meteen het gevoel jezelf te moeten gaan verantwoorden ofzo… klopt niet, het kind is geliefd zoals elk ander.
Dag Nicole, we delen dezelfde gedachte!
Hi Jamey! klopt helemaal…
Hi Manon! Ik kan mij voorstellen dat het voor sommige koppels geen ‘walk in the park’ is.
Bij ons zijn er op dat vlak dus geen problemen ofzo, enkel kwam het nieuws als een donderslag bij heldere hemel, maar dan gevolgd door een hele hoop regenbogen (ik kon het niet mooier uitdrukken)
Hoi! Met plezier geschreven voor jullie!
Leuk om eens de kant van een papa te horen.
Sommige die moeilijk zwanger kunnen worden moeten wel alles inplannen, ik denk dat je het gelukkigste bent als alles vloeiend gaat
Wat een goed verhaal. Ik heb er helemaal niet bij stil gestaan hoe dit kan zijn voor jou als man. Heftig hoor..
openbaring om het zo van een andere kant eens te lezen, ik hoor soms ook van vriendinnen dan de man in het begin erg moet wennen wanneer er een kind bij komt
Heel mooi om dot te lezen, want inderdaad. Die kant hoor je nooit
Wat een fijne en positieve post. Ik denk inderdaad ook niet dat je ooit echt klaar kunt zijn voor kinderen. Zelfs niet als je denkt dat je er klaar voor bent ; )
Hoogstens kunnen de omstandigheden niet optimaal zijn, maar dat lost zich meestal wel op.
Dat lijkt me zo schrikken ingepland zwanger zijn! Natuurlijk komt het dan wel goed en zal je echt niet minder van je kindje houden, maar het is gewoon wennen. Leuk om het verhaal van een vader hierover te lezen!
Wauw wat een prachtig verhaal! Ook eens van de andere kant bekeken. Ik snap dat dit extreem spannend geweest moet zijn.