Schrijven heeft altijd een groot deel van mijn leven uitgemaakt. Dus eigenlijk heel raar dat ik pas wanneer ik ruim in de dertig ben, me realiseerde dat ik daar misschien iets mee moest doen. En dan duurt het nog heel lang voordat je jezelf zelfs schrijver durft te noemen. Misschien slechts bij gebrek aan een betere omschrijving. Blogger durf ik me zeker niet te noemen, aangezien slechts enkele teksten onder de noemer weblog vallen. Hetzelfde geldt voor de titel columnist. Maar gezien het grote aantal songteksten en gedichten, welke over de jaren zijn geschreven, is het misschien wel raar dat ik me niet eens dichter durf te noemen.
Maar ja, één ieder is natuurlijk het product van zijn/haar eigen verleden. In mijn verleden heb ik moeten concluderen dat er een periode is geweest waarin ik mijzelf graag tooide in titels gerelateerd aan creatieve werkzaamheden, totdat ik mij realiseerde dat ik te weinig productief was om dergelijke titels eer aan te doen. Om het niet eens te hebben over hoeveel van die werken ooit een groter publiek hebben gehad dan 4 personen. Zoals de zanger met plankenkoorts, wisten dus maar weinigen van mijn talenten. Sindsdien noem ik mijzelf geen componist of kunstenaar meer. Maar ik kan er zelf niet omheen dat ik nu daadwerkelijk productief ben en dat er zelfs, bij tijd en wijlen, een publiek is. Iets waar dat iedere kunstvorm toch om roept?
Het blijft alleen nog steeds moeilijk om de titel schrijver te dragen, omdat er allerlei verwachtingen aan een dergelijke titel kleven waar ik dan weer niet aan voldoe. Vast een van de redenen dat sommige mensen die universele omschrijving afvlakken door zichzelf tekstschrijver of ‘content writer’ te noemen. Want wat wordt er zoal verwacht van een schrijver? Nou, om te beginnen, een schrijver schijnt een lezer te zijn. Dit geldt trouwens ook voor de verwachtingspatroon van een actieve blogger.
Maar ik moet bekennen dat ik maar weinig lees. Mijn boekenkast staat wel aardig vol met boeken. Sinds ik aan alle kanten gratis boeken krijg toegespeeld zijn dat er alleen maar meer geworden, maar het aantal boeken die ik nog niet eens heb opengeslagen is daarmee minimaal verzesvoudigd. Vooral veel ongelezen boeken dus! En als ik zo even naar de inhoud van die boekenkast kijk, zal daar niet spoedig veel verandering in komen. Er is namelijk slechts een fractie welke op mijn verlanglijstje staan om me eens toe te zetten eraan te beginnen.
Gelukkig is er nog een deel kinderboeken. ’s Avonds voordat de kinderen gaan slapen, lees ik wel een beetje voor. Wat mij direct bij een andere verwachting van schrijvers brengt, waar ik niet aan voldoe. Want een beetje schrijver kan voorlezen! Althans in ieder geval voordragen uit eigen werk en mogelijk een paginaatje tijdens De Wereld Draait Door uit werken van anderen die jou inspireren. Misschien wil het voordragen uit eigen werk nog wel lukken, maar spontaan moeten voorlezen uit andermans werk zal alle zweetklieren direct in ‘overdrive’ sturen.
Het kan mijn kinderen namelijk niet zijn ontgaan dat, hoeveel moeite ik ook doe om het voorgelezen stuk aangenaam voor het gehoor te maken, ik stamel en struikel over de meest eenvoudige woorden. Zo in de veiligheid van mijn huisje is dat geen probleem, al wens ik vaak dat m’n snotaapjes mijn woordblindheid niet als een obstakel ervaren. Liever heb ik dat ze merken dat niet iedereen even eenvoudig door een vel tekst heen ploegt én zijzelf zich niet hoeven druk te maken wanneer zij struikelen over woorden. Want bovenal lees ik voor, zodat zij boekenvrienden mogen worden. Maar dergelijke, toch wekelijks meermaals, wederkerende ervaringen maakt dat ik het nog moeilijk blijf vinden om me schrijver te noemen, terwijl deze tekst hier online zetten de noodzaak uitschreeuwt om dat wel te doen.
Vind ik ook, maar blijkbaar laat ik me toch teveel leiden door de mogelijke verwachtingen van anderen. Een hiaat waaraan gewerkt moet worden 😛
De verwachtingen van anderen bij de term schrijver… ik kan me er bij voorstellen dat het minimaal betekent dat je schrijft, maar de verwachting dat je dan ook veel leest (en reageert?) of een uitstekende voorlezer bent vind ik daar zelf echt niet bij horen hoor 🙂