Pesten hoort van gisteren te zijn

Ter inleiding van de komende schoolweek ga ik mijn dierbare lezers eens eventjes lekker pesten. Ja, want van 19 t/m 23 september is het de Week Tegen Pesten. Uiteraard met geweldig hippe ‘hashtag’ (dus als je komende week #JeDoetErToe voorbij ziet komen, mag je niet antwoorden met #EnJijNiet).

Week tegen het pesten

Een actie die, in mijn optiek, onderstreept dat pesten met flinke regelmaat gebeurt. Anders is er namelijk geen noodzaak om een hele week (nou ja, hele? In het weekend mag er, zoals gebruikelijk, weer gewoon gecyberbullied worden) de buitenbeentjes een hart onder de riem te steken met zo’n lamme hashtag om stil te staan bij dit, door onze ‘beschaafde’ maatschappij bestempelt als zijnde, ongewenste gedrag.

Op zich is het wel erg goed om bij het pesten even bij stil te staan! En dan bedoel ik natuurlijk niet om als een soort ramptoerist toe te kijken, terwijl je de pesterijen documenteert met je smartphone om een bijdrage te leveren aan de groei van walgelijke beelden op het internet. Nee, het is namelijk alom bekend dat kindjes die worden gepest, bijzonder gedreven zijn om op machtsposities te eindigen. Alwaar prooi transformeert naar jager. Eentje die vooral jacht maakt op zijn voormalige pestkoppen en iedereen die daar op lijkt (de complete buitenwereld dus). Da’s ook de reden waarom agenten zo vriendelijk zijn, om het niet te hebben over het ongekend sociale beleid dat de kabinetten Balkenende en Rutte hebben gevoerd. We spinnen er dus allemaal garen bij als pesten de laan uit wordt gestuurd. Of toch niet?

Veiligheid

Uiteraard loop ik het risico om gehoond te worden en mogelijk volgen massale reacties met termen als ‘apathische linkse klootzak’, maar de kans dat dergelijk gepest mijn mening zal veranderen is nihil te noemen. Ik vind namelijk dat we helemaal zijn doorgeslagen in onze drang om pesten uit te bannen. Hoe vreselijk ik het ook vind voor de nabestaanden van de jongeren die, naar aanleiding van intensief gepest, het verkozen om vroegtijdig uit het leven te stappen (waarvan een complete reeks, een aantal jaar terug, de aanleiding was voor het initiëren van landelijke anti-pestcampagnes en het opleggen van pedagogische instellingen om een anti-pestbeleid op te stellen), vind ik het onverantwoord om kinderen op te laten groeien in een steriele omgeving om ze daarna zonder enig weerstandsmechanisme vrij te laten in de geïnfecteerde echte wereld.

Dat is dus ook meteen mijn commentaar is tegen deze Week Tegen Pesten. Hartstikke mooi dat de Stichting School & Veiligheid (de afgelopen jaren krijg ik alleen al van het woord ‘veiligheid’ de kriebels) komende week extra aandacht voor het thema pesten wil, maar is er ook een Stichting Bedrijfsleven & Veiligheid die tegelijkertijd het wegpesten van werknemers aankaart? Natuurlijk vind ik dat pesters bij de lurven moeten worden gevat, maar na de schooltijd zijn er nog steeds pesters die perfect binnen de mazen van de wet opereren. Dus zouden we niet beter onze kinderen moeten wapenen tegen pesten, want de huidige tendens is blijkbaar verschoven van de dader corrigeren naar het slachtoffer overspoelen met inhoudsloze bemoedigingen.

Is pesten en gepest worden de schuld van de ouders?

En misschien mogen wij volwassenen eens de hand in eigen boezem steken. In deze steeds verder verhardende maatschappij is pesten de normaalste zaak van de wereld geworden. Een kind mag niet pesten, maar wanneer volwassenen via sociale en andere media lekker een potje moslim pesten, dan heet dat de ene keer vrijheid van meningsuiting en de andere keer de veiligheid waarborgen. Oftewel, wat zeggen wij daarmee tegen onze kinderen? Je mag een roodharig kind met overgewicht geen slome uit de voegen barstende vuurtoren noemen, maar een vrouw met burkini wel slaafse ISIS-duikboot!

Begrijp me niet verkeerd! Ik ben tegen pesten en als vader begrijp ik ook best dat niemand aan je kind moet komen. Dus pesters moeten gewoon aangepakt worden. Maar ik maak dan geen onderscheid tussen een puisterige populaire etterbak of een geblondeerde Limburger. Oftewel, spreek je komende week ook eens uit tegen dit en andere type pesterijen die we als normaal zijn gaan zien. Mocht je van mening zijn dat volwassenen simpelweg een dikkere huid moeten ontwikkelen, dan raad ik eveneens aan om niet te klagen wanneer je kind wordt gepest. Op die manier ontwikkeld ie namelijk een dikkere huid, wat weer handig is zodra die volwassen is – aangezien ie ‘m dan sowieso zou moeten hebben.

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---