De peuters, oftewel de kleine terroristen van 2 tot 4.
De peuters vind ik eigenlijk wel de meest schattige kinderen van de hele kinderperiode. Gelukkig maar, want als ze niet zo mega cute waren op deze leeftijd denk ik dat er serieus veel kinderen de kleuterleeftijd niet hadden gehaald.
Terrible twos. Threenagers. Feisty Fours. Deze leeftijd heeft een slechte reputatie, om een hele goede reden. Peuters zijn assholes. Ze gedragen zich als die dronken oom op een feestje. Knoeien overal, schreeuwen de grootste onzin naar iedereen in de buurt, en vallen in slaap op random plekken in huis. Ze eten al het lekkers in huis op, en hebben daar een onmogelijke radar voor. Vaak plassen ze nog in hun broek, vooral wanneer je trots verteld dat die van jou al heel lang zindelijk is. Mochten ze de wc wel redden dan lukt het ze meestal om de halve bril onder te piesen.
Mijn peuters
Kleine Keira was eigenlijk een heel makkelijke peuter. Zij hield enorm van slapen, en deed dat ook een groot deel van de dag. Verder was ze alleen heel nieuwsgierig en luisterde best goed. Zij was wel van de genante momenten in de supermarkt. Lekker rollen en gillen met vuistjes op de grond. Met haar handjes langs de schappen lopen en alles eruit trekken. Zo een kindje. Ze kon ook flink knijpen.
Miya daarentegen is een doerak. Als voorbeeld alleen al hoe ze net binnenkomt van het kdv. Die blik zegt dan alles. Zo een half glimlachje. Ja hoor, ze had een rolletje snoep in papa zijn jas in de auto gevonden. Giechelend rent ze dan snel de trap op naar grote zus. Je moet dan boos worden, maar ze heeft gewoon een veel te lief gezicht. Ze geeft overal Keira de schuld van bijvoorbeeld, dat is altijd heel sneu want wie geloof je eerder? De boze puber of dat engelen gezichtje? Aan de andere kant als grote zus iets stout heeft gedaan, is zij de eerste om voor haar te staan en de schuld op zich te nemen. En dat wij weten dat zij het onmogelijk kan zijn.
Ze is lekker bijdehand, en heeft altijd haar woordje klaar. Of een grapje, want die kleine ondeugd maakt de hele dag door grapjes. En verder, tja, zij is wel echt de koekjesdief in huis, degene die lippenstift tekent op de mondjes op tv… Of nagellak op de hond zijn nagels. Top beest dat hij ook nog doodstil blijft zitten voor haar. 
Gillen, schreeuwen, KRIJSEN
En dan hebben we het alleen nog over mij. Ja, ik beken, als ze een aanval heeft omdat er een bruin plekje op haar banaan zit, dan kan ik niet altijd heel relaxed reageren. Ik probeer het wel, maar waarom janken die peuters zo? Een rondje mamagroepjes op FB zorgt ervoor dat ik mij hierin niet zo alleen voel. Het lijkt echt een peuter ding te zijn. Drammen net zo lang door tot je breekt en ze hun of hun zin geeft, of op het strafstoeltje zet. Dat eerste werkt sneller, maar maakt het er natuurlijk niet beter op..
En dan heb je ook nog eens.. NEE! of ZELLUF DOEHOEN! Perfect voor hun karakter en zelfstandigheid. Minder op momenten dat je NU weg moet bijvoorbeeld. En als je dan boos wordt, krijg je zo een sip snoetje en van die plakkerige handjes om je heen, want alleen jij kunt ze troosten. Ook al ben jij diegene waar ze verdrietig van worden. En dat zorgt er weer voor dat je ze niet achter het behang plakt. hoe hard ze ook gillen, slaan, aan je haren trekken of je telefoon leren zwemmen.. Ze komen altijd met die lieve koppies naar je toe.. Sorry mama. Dan moet je echt van steen zijn wil je niet smelten.
Naar school!
Mijn meisje kan een enorme draak zijn, maar ze is ook enorm lief! Zij is degene die altijd vraagt hoe ik heb geslapen of dat mijn koffie lekker is. Ze verteld ook haar grote zus dat die niet moet zeuren voor mama haar koffie heeft gehad.. Ik vind het heerlijk als ze lekker tegen mij aan komt zitten met een boekje en dan lief vraagt om samen te lezen. Grote zus is haar voorbeeld, dus dan gaan ze samen shuffelen of met de poppen spelen.
Tip! Straf op de peuterspeelzaal
Deze week gaat ze naar school. De outfit is al lang en breed uitgezocht met grote zus. Ook praten ze er samen heel veel over. Ik snap dat zoiets meer onze taak is, maar hun logica is dat Keira naar school gaat en dus ALLES weet, en wij niet. Ga daar maar tegenin!
Hoe zijn jouw peuters?
Lees ook:
- Thuiswerken met kinderen doe je zo!
- Wat te doen in de schoolvakantie?
- Vroeger was er geen ADHD
- Tips tegen de competitiestrijd tussen je kinderen
- Eerste hulp voor ouders bij gamen
- 8 dingen die je van je kind kunt/zou moeten leren
- 5X Waarom een groot leeftijdsverschil bij kinderen juist leuk is!
- Tips voor de ideale kinderkamer
- Is er wel zoiets als jongens en meisjes speelgoed?
- Hoe kies je een hond die bij jou en je gezin past?
Hahaha herkenbaar, al was de mijne redelijk rustig..hij haalt het volgens mij nu in in zijn pre-puberteit inmiddels 😉
Haha ik las laatst iets als: een peuter in huis is als een blender zonder deksel. Dat dekt wel een beetje de lading hier 😉
Zo een kleine terrorist heb ik thuis ook. Mijn lieve prepuber is een mega lief klein meisje met temperamentvol karakter. Ik kijk enorm uit naar de tienerjaren. Not.
Hahah herkenbaar hoor 😉 De mijne is ook vaak een engeltje maar door de driftbuien denk je echt waar is ze gebleven haha. Nu is ze net overgegaan van peuter naar kleuter en nog steeds blijft ze wel wat trekjes houden, maar soms kan ik er ook onwijs om lachen haha
De mijne haalt ook het bloed onder m’n nagels vandaan het ene moment en t andere moment is het echt het leukste meisje van de wereld!
Ach wat heb je toch ook een knappe meiden! Ik moet zeggen dat ik het echt makkelijk heb met Jip, Bloem was ook een makkelijke peuter. Maar ergens komt die pubertijd…of rond de 3 jaar of rond de 12 jaar 😉
Ik heb denk ik wel heel brave peuters gehad als ik dat zo lees! Wel grappig hoe je ze beschrijft 🙂
X Lazy Bird
De mijne zijn inmiddels pubers. Als peuter waren ze wel oké geloof ik. Ik herinner me ze niet als een verschrikking dus waarschijnlik waren ze gewoon.
Wij hebben de peuter tijd net afgesloten en leren de fase van kleuteren opnieuw kennen. Gelukkig nog even klein, want ze groeien maar al te gauw groot
Hihi ik herken dit vooral bij onze kleuter. Als peuter was ze heel makkelijk en lief, nu wil ze alles zelf, behalve wanneer ik wil dat ze iets zelf doet. Ze zucht de hele tijd, vindt alles oneerlijk en is Queen tijdrek als het om het avondeten gaat. Benieuwd wanneer dit minder wordt haha.