Al maanden zagen we de teasers voorbij komen op TV, kreeg ik maar liefst 3 uitnodigingen om de film te komen kijken, maar kon ik alle 3 de keren niet. Toch wilde ik deze film heel graag zien, want ik vind het best moeilijk om uit te leggen wat er in zo een hoofd allemaal gebeurd. Gisteren was het dan eindelijk zo ver, we gingen naar de film BinnensteBuiten.
Review BinnensteBuiten
Het duurde even voor we er waren, want ik was de weg weer eens kwijt en deden dus eerst een Tour de Ede. Toen vloog mijn fietstas tussen de spaken en moesten we het laatste stuk lopen. In de bioscoop zaten we eerst nog in de verkeerde zaal.. Toen we dus eindelijk goed zaten, begon net de film.
Ik keek er uiteraard met andere ogen naar dan Keira, want ik was erg benieuwd naar hoe ze gevoelens zouden uitleggen aan een kind. En serieus, dit had echt niet beter gekund. Ik vond het geweldig, met veel humor. Ook wat knipogen voor de volwassenen, van die situaties waarvan je denkt “Die zaten in mijn hoofd!!”. Vooral waar de moeder een reactie van de vader verwacht, en de vader geen idee heeft wat er aan de hand is. Herkenbaar??
Keira is pas een vriendinnetje kwijt, die gaat naar een nieuwe school. Daar is ze heel verdrietig over, en vond dat stukje over vriendschap dus erg herkenbaar.
Ik vond het echt heel knap in elkaar gezet, en kon niet anders denken dan hier moet een deel 2 van komen. Maar dan de ADHD versie. Met 5x Joy, 5x Sadness, 10x Anger, 1x Fear en 5x Disgust. Allemaal in discussie met elkaar, allemaal tegelijk aan het toetsenbord, en tijdens de hyperfocus, kijken ze eindelijk allemaal naar het zelfde plaatje. Zie je in deze film dat Joy en Sadness kwijt zijn, en hun weg terug proberen te vinden in de chaos van gedachten, zouden ze in een ADHD brein ondertussen 10x kortsluiting hebben gehad.
Ik vond het een geweldige film, die ze eigenlijk op alle scholen zouden moeten laten zien. Keira vond de film ook erg leuk, kijk maar naar de video:
Echt een aanrader!
lief he, van mij vallen nooit zo, anders had ik het niet zo vaak stijl gemaakt
Ach gos, wat een schatje. En die krullen… <3
Wat leuk zo een recensie met je dochter! Ben zelf ook erg benieuwd naar de film en mijn zoontje (10) ook!
He, verdorrie! Nu MOET ik die film wel gaan zien. 😉
(Ben sowieso wel fan van Pixar, hoor! 😛 )