Kort nadat de erotische dromen van de Elfstedentocht minnend Nederland voor de tigste keer op rij vermorzeld werden, kreeg ik de vraag of ik samen met m’n schatje een romantisch avondje wilde uiteten. Natuurlijk wilde ik dat wel! Wie zou dat niet willen? Maar ja, mijn portemonnee is niet bepaald toereikend om aan dergelijke fetisjen gehoor te kunnen geven. Wat het des te aangenamer maakte dat Groupon (met Valentijnsdag in gedachte) bij de vraag een actiecode voegde, waarmee op hun website 50 ‘Groupon Credits’ konden worden verzilverd voor het romantische diner voor twee (alleen de drankjes zouden daarbij niet zijn inbegrepen). Ah, leuk! Verliefde blikken uitwisselen tijdens een avondje uit met m’n ‘meiske’, er een leuk stukje over schrijven en ‘dit artikel werd mede mogelijk gemaakt door Groupon – Samen beleven, voor altijd herinneren’, zeggen in de eerste alinea.
Maar voordat ik er gretig ‘ja’ op zou zeggen moest ik wel even een paar dingen uitzoeken. Gelukkig werd al snel duidelijk dat de wisselkoers ‘Groupon Credits’ naar Euro’s al enige tijd stabiel was en een ratio had van één op één, plus was er een ruime keuze aan meergangenmenu’s voor twee personen die binnen het budget vielen. Dus nu kon die positieve reactie op de aanbieding niet meer uitblijven. Slechts nog samen met m’n ‘meissie’ een datum prikken en oppas regelen dan kon de pret beginnen. Ja, dat kon die inderdaad. Als een echte newbie ging natuurlijk alles fout. De code leek niet te werken, want ik kreeg een foutmelding. Dus kon ik ook meteen testen hoe de klantenservice functioneerde. Deze was behoorlijk snel, erg vriendelijk en behulpzaam, maar leek het probleem niet te kunnen oplossen. Wat achteraf niet zo vreemd is, want ondanks de foutmelding stonden er spontaan 50 ‘Groupon Credits’ op mijn account. Dat was mij niet opgevallen, omdat dit de eerste keer was dat ik op die website verzeild raakte.
Omdat die realisatie vrij laat kwam kon de geplande datum niet doorgaan. Wat voor jonge ouders uiteraard betekent dat je niet alleen de eigen agenda’s bij elkaar houdt om een nieuwe datum te prikken, maar ook die van oma (de oppas), die in ons geval helemaal vanuit de andere kant van het land moest komen. Aangezien verreweg de meeste initiatieven om iets leuks samen te doen vanuit m’n ‘schatteke’ komen, wilde iedereen bijzonder graag dat dit romantische avondje door zou gaan. Dus opluchting alom, want de astrologen hadden gezien dat alle agenda’s binnenkort in lijn zouden staan met Venus. De astrologen werden naar huis gestuurd en het feestje kon worden gered. Dus de strijkplank werd erbij gehaald, het gelaat werd met de Wilkinson gladgestreken en ik voelde me even baas na het besprenkelen van de hals en polsen met een luchtje van Boss.
Een sierlijke draai en de vraag: ‘Ziet papa er zo knap genoeg uit voor mama?’, aan de snotapen. Nou, het kon hun goedkeuring wel dragen en er werd meteen gespeculeerd over wat mama zou dragen. Spontaan belandde ik in RTL Boulevard. Nou ja, in de door Disney beïnvloede romantische fantasiewereld van kinderen. Ja, ze wisten het zeker! Mama had een hele mooie oude jurk uit de kast gehaald. Ik vermoedde dat de leeftijd van de jurk vast verbonden was aan het feit dat deze enkel voor speciale gelegenheden uit de mottenballen zou komen. En verrek ja, het was zelfs een trouwjurk volgens de jongste. Waar ze die zo snel vandaan had gehaald was mij een raadsel, maar feit was dat papa nu toch wel ‘under dressed’ was, aldus de oudste. Maar gelukkig had die een oplossing, ik hoefde alleen maar een zwart strikje te dragen. Ik dacht, waar ga ik die op dit tijdstip vandaan halen? En vroeg of het ook een stropdas mocht zijn. Dat mocht. Gelukkig!
De kinderen achterlatend in de bekwame handen van oma, sprong ik op de fiets om m’n ‘vriendinneke’ op te halen. Bij haar voor de deur de fiets geparkeerd, bel ik aan en een verschijning van jawelste opent de deur. Dit was het mooiste meisje van het land en ik had daar geen magische spiegel voor nodig om daar zeker van te zijn. Maar waar was die prachtig mooie oude (trouw-)jurk die enkel bij speciale gelegenheden werd gedragen en mij verplichte een stropdas te dragen? Ik ken m’n ‘lieffie’ wel! Om precies dezelfde reden als zij had om geen jurk te dragen had ik mijn stropdas ook al stiekem thuis afgedaan. Ze moest smakelijk lachen om wat de kinderen fantaseerde en hoe ze hen vast teleurstelde, maar lang genieten van haar lach zat er niet in want onze magen rammelden.
Het complete menu was al bepaald met de Groupon deal, waardoor het, voor het voorgerecht en het tussengang, goed uitkwam dat we barstten van de honger. Grove paté met gefermenteerde groente en een garnalensoep met venkel waren voor ons toch wel een gevalletje ‘acquired taste’, aangezien wij de paté liever vergezeld hadden gezien van wat stokbrood en de garnalensoep als exquise saus over boerenkost had gekund. Maar het goede gezelschap, de kaarsen ensemble in de haard en de locatie waar we anderzijds nooit waren beland, mocht de pret niet drukken. Gelukkig werd het cuisine gered door het hoofdgerecht, konijnenbout op een bedje van haricots verts, en het dessert, tarte tatin met gezoete crème fraîche. Ja, dit moeten we vaker doen, dacht ik. En zelfs op mijn budget moet dat met Groupon wel lukken. Want of dit stuk anderen op de gedachte brengt om voor Valentijn op de website te kijken, verandert niets aan het feit dat ikzelf er vaker zal gaan kijken om iets leuks met mijn Valentijn te doen (al zal het hoogstwaarschijnlijk op een andere datum dan 14 februari gebeuren).
