Lachwekkend vind ik het, de voortdurende vete tussen RTL en Talpa en de berichtgeving hieromtrent. John de Mol kaapt presentatoren en haalt z´n eigen producties terug. Ondertussen roept RTL: ‘Het is niet eerlijk, want jij is groot en ik is klein.’ Nou, wees maar niet bang hoor, RTL! Televisie’s gloriejaren zijn al lang voorbij en, tenzij jullie of Talpa iets geniaals verzinnen om het tij te doen keren, zijn jullie beiden ten dode opgeschreven.
Bij elk krantenkopje schiet ik dan ook in de lach, terwijl op de achtergrond het geluid van Enzo Knol en StukTV uit de kamers van m’n snotapen komt. Het is dan ook humor op verschillende lagen. Het is namelijk een strijd tot de dood tussen twee mastodonten. Gezamenlijk zijn ze de laatste twee van hun soort. Maar beiden zijn mannetjes. Kortom, ze worden niet met uitsterven bedreigd, uitsterving is onvermijdelijk. En als kers op die humoristisch gelaagde slagroomtaart, bericht een medium hierover dat alle journalistieke principes heeft laten varen en zelf met uitsterven wordt bedreigd – de krant.
Zelfs de kijkcijfers zeggen al genoeg! Er moet bericht worden hoe succesvol allerlei nieuwe producties zijn, maar feit is dat het gigantisch achteruit gaat. Zo was afgelopen jaar iedereen lyrisch over de kijkcijfers van De Luizenmoeder. Feit blijft dat Willem Ruis z’n hand niet omdraaide voor dezelfde aantallen toen er miljoenen minder Nederlanders waren. Maar ja, in een tanende markt moet je successen anders definiëren dan voorheen.
Ach ja, gisteren won het acht uur journaal nog steeds van The Voice of Holland. Een van de genomineerde programma’s om te verhuizen van RTL naar Talpa. Sterker nog, het vlaggenschip! En die kan het niet eens winnen van het nieuws? Tegenwoordig kijkt ook niemand meer naar het nieuws! Zelf sla ik, uit pure frustratie, de televisie met een opgerolde krant wanneer het nieuws opkomt. En aan het geluid dat van de buren door de muren dringt, moet ik concluderen dat ik niet de enige ben. Oftewel, entertainment kan het niet eens winnen van gortdroge informatie waar niemand op zit te wachten.
