Slapeloze nachten door achterklap

Erg fijne nieuwe buren

Het is nog geen jaar dat ik in m’n huidige woning zit. Toen ik hier kwam te wonen heb ik het direct op me genomen om de buren te leren kennen. Als eerst mijn directe buren (aan de aangrenzende woning). Vervolgens, middels een house warming party, de buren op de gelijke verdieping en de verdieping onder en boven mij (per galerij gaat het toch slechts over 3 woningen). Allemaal erg fijne buren (was destijds de impressie en die is ongewijzigd gebleven) van uiteenlopende pluimage. Dat kan ook niet anders, want per galerij zijn er 3 verschillende grote woningen (nl., vijf-,vier- en driekamerwoningen).

Direct boven mij woont een groothandelaar in wijnen (die moeten we dus zeker te vriend houden). Onder mij, waar de vijfkamerwoning is opgesplitst in twee woningen, zit een Poolse kerel in de ene woning en in de andere een Surinaamse dame. En naast mij woont een stokdove oudere vrouw, wiens man huisarts was (toen deze nog leefde) en haar kinderen zijn uitgevlogen naar alle uithoeken van de westerse wereld. Allemaal erg sociale mensen. Een babbeltje over koetjes en kalfjes is dan ook snel en eenvoudig gemaakt in de lift, galerij of bij de berging. Nee, ik had ik goed getroffen, qua buren.

Gesprekje in de lift

Voor het gemak zal ik dan ook maar denken dat het aan het dorpse karakter ligt dat ik werd verrast door roddels. Toen m’n ‘meiske’ op visite kwam, maakte ze in de lift een kort babbeltje met de bejaarde buurvrouw. Een heel kort gesprek, want het bereiken van de vierde verdieping duurt niet bepaald lang. Maar het was lang genoeg om m’n ‘meissie’ enigszins van slag te brengen. Ik stond haar in de deuropening op te wachten en kon dus goed horen dat de buurvrouw nog verbaasd vroeg: ‘Oh, moet je ook hier eruit?’ Toen ik de deur achter me dicht deed, werd duidelijk dat het niet alleen verbazing was die doorklonk in de stem van m’n buurvrouw.

‘Moet ik me zorgen maken?’, was de eerste vraag die op mij werd afgevuurd. Totaal van geen kwaad bewust, vroeg ik om meer toelichting. Blijkbaar was in de lift medegedeeld dat de buurvrouw nooit geluid van de kinderen hoorde, maar ze kon wel horen wanneer de buurman aan het wippen was. ‘Huh? Wat?’ Het kon namelijk nooit van onze wilde liefdesuitspattingen zijn, want tot dusver vonden die juist net plaats in het verst van de desbetreffende buurvrouw verwijderde hoekje van het huis. Ik had dus wat te verklaren, maar wat dan? Er is nog nooit een vrouw alleen in mijn huis geweest, afgezien van m’n eigen liefje.

Als je het hoort kun je het niet meer niet horen

Blijkbaar wordt er in de lift een nogal bruisend seksleven aan mij toegekend. En mijn ego weerhoudt mij ervan om dit te gaan weerleggen. Laat de buren maar denken. Toch? Uiteraard zal m’n buurvrouw met gehoorproblemen toch denken dat het m’n ‘lieffie’ is met wie ik al die kabaal zit te maken. Maar welk kabaal? Als ze de kinderen niet eens hoort, wat hoort ze dan wel? Ik hoor zelf alleen geluiden van de andere flatbewoners via de lucht- en waterafvoerschacht die zich tussen de wc, badkamer en keuken bevindt. Toch zijn dat meestal geen geluiden van een aard dat ik kan vaststellen wat de buren aan het doen zijn. Laat staan dat ik kan vaststellen welke buren de geluiden produceren.

Enige tijd heeft de vraag wat de buurvrouw nou eigenlijk hoort mij beziggehouden. En gedurende die periode heb ik dan ook, enigszins verontschuldigend, mijn vriendin proberen gerust te stellen door haar mee te nemen in mijn gedachtestromingen. Er was dan ook niets dat mij opviel waar ze last van zou kunnen hebben. Totdat het me begon op te vallen dat mijn hoogslaper tegen de muren aan bonkt wanneer ik in bed kruip. Ook middenin de nacht wanneer ik in mijn bed draai. Het geluid dat ik tot voor kort niet eens opmerkte, is nu zo overduidelijk aanwezig dat ikzelf wakker wordt wanneer ik ’s nachts in slaap omdraai. En pas zo bezorgt iets wat begon met een roddel mij nu echt slapeloze nachten.

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---