Het is zo moeilijk met 2 van die tomboys die ook graag meisjesachtig zijn. Miya draagt het liefst jurkjes, en Keira is in shorts uit te tekenen. Wij gingen met zijn drietjes op zoek.
Stoer en toch schattig
Bij meisjes kleding kom je al heel snel uit op te schattig, te roze, te veel glitters en vooral veel panterprintjes. Als mijn meiden ergens een hekel aan hebben dan is het wel aan panterprintjes. Wel willen de meiden roze. Zo vind ik zelf roze met grijs een hele mooie combinatie die lief is, maar ook weer niet te lief. Zoals ik al zei, Miya wil de hele dag een jurkje aan en Keira is altijd in shorts. Gelukkig kan ik Miya tegenwoordig ook blij maken met een rokje, en doet Keira heel voorzichtig af en toe een jeans aan.
Wat dacht je bijvoorbeeld van deze combinatie? Een lief wollig roze vest, op een simpele grijze jeans. Keira vind dit dan toch wel iets wat zij misschien aan zou trekken.
Miya was helemaal te vinden voor het wollen roze rokje, en met de vleugels op de trui is ze dan net een engeltje. Of zoals zij heel hard roept: PRINSES!
Voor dit grijze rokje met roze wollen trui waren ze allebei helemaal te vinden. Het is ook een heel lief, maar niet kaaktrekkend zoet setje vind je niet?
Monochroom voor meiden vind ik echt geweldig. Meer mijn smaak, minder die van hun. Alhoewel Keira wel vaker voor zwart durft te kiezen zonder bang te zijn dat ze voor een gothic word aangezien.
De leuke collecties van hierboven zijn van Jayno
Kiest jouw kind dan zelf?
JA! Ik ben niet de snelste of de meest geduldige in de ochtend. En na maanden discussies met Keira toen ze klein was over haar kleding, heb ik het opgegeven. Misschien zwak in de ogen van sommigen, maar anderen vinden het juist de creativiteit stimuleren. En dat was waar ik overstag ben gegaan. Het zelf uitkiezen van kleding schijnt de creativiteit te stimuleren, een eigen smaak te creëren en ze leren keuzes maken. Dat allemaal ipv ruzie.
En ja, na 8 jaar zelf haar kleding uit kiezen, kan ik eerlijk zeggen dat ze er nog nooit ordinair of heel vreselijk heeft uitgezien. Ik was super tegen al de printjes tegenover en op elkaar. Maar goed, toen vond ook de Vogue een aantal maanden later dat het helemaal de trend was. Dus wie ben ik daarin. Het enige waar ze een richting in krijgt is het weer. Ze moet zich wel kleden naar het weerbericht.
Uiteraard loopt de kleine Miya niet achter, en die is net zo, of niet koppiger, dan haar grote zus. Het meeste wil ze nog wel aan, maar nee, is ook echt NEE. En waarom zou ik daar moeilijk over doen, als ik nog 20 alternatieven heb, als zij er niet gelukkig in is? Ik moet er niet aan denken dat mijn moeder verzint wat ik aan zou moeten…
Wat vind jij van de zachte, stoere en schattige meisjes look? En mag jouw kind zelf beslissen?
