Afgelopen donderdag ben ik de leeftijd van 21 jaar gepasseerd. Best een leeftijd om te noemen toch? Je wordt gezien als jong, en je moet jezelf laten zien aan de buitenwereld.
Zelfstandigheid is ook pré. Een aantal punten kan ik zelf doen. Maar heel veel dingen niet. Ik zal bijvoorbeeld hulp nodig hebben bij het zoeken naar werk. En veranderingen kunnen lastig zijn.
Een droom van mij, maar ook zeker voor ieder andere jongere, is om later huisje, boompje, beestje te hebben. Al hoeft dat laatste niet perse voor mij. Een eigen plek voor mij alleen. Hoe heerlijk zal dat zijn! Lekker alles zelf bepalen, zelf de boodschappen doen, zelf schoonmaken.. Zelf schoonmaken? Ja, dat is ook een punt dat ik lekker zelf zou willen doen. Eerst heerlijk een beetje aanmodderen en dan gaandeweg een lekker schoon huis hebben. Heerlijk dingen weggooien of verplaatsen. Zonder dat iemand vraagt wat je met die spullen gaat doen.
In een slaapkamer in een huis in Gelderland, breng ik vele uren door. Het is mijn eigen plek. Op de vensterbank vind je mijn verzameling uilen, een paar bootjes, een kapotte Atlasvlinder en twee plantjes. Regelmatig haal ik een stofdoek over de bank heen, om in een nette kamer te kunnen verblijven. Al wordt de vensterbank toch wat vol door mijn uilencollectie. Toch mis ik de momenten niet. Ik zie het meteen wanneer er een dingetje is verschoven of verplaatst. Wie is er op mijn kamer geweest? Dat is dan de vraag.
Ik voel het kriebelen in mijn borst. En dan komt het eruit. ‘BEN JIJ OP MIJN KAMER GEWEEST? MIJN HELE VENSTERBANK IS VERKNALD. Ik zou mijn kamer graag zelf schoonmaken.’ De deur gaat met een klap achter mij dicht. Ik stort me op bed en begraaf mijn gezicht in de zachte kussens. Wat had ik toch graag een eigen huis gehad.
