De verboden vrucht, gij zult genieten

Vanaf dag één wist God al dat ie ons uit het paradijs zou trappen. Wie de mens in Zijn eigen gelijkenis maakt en vervolgens mededeelt: ‘Hé, jullie mogen hier alles hebben wat je wilt! Echt waar, werkelijk alles. Er is niets wat je niet mag hebben… Behalve…’ Ja, da’s natuurlijk vragen om problemen en een alleswetende God wist dit natuurlijk ook bij voorhand. Dat Hij dan achteraf pissig wordt als Hij niet wordt gehoorzaamd, is dus in feite het eerste gevalletje, in de menselijke geschiedenis, van de pot verwijt de ketel.

Alleen Adam weet hoe lekker die allereerste appel was, want niets is zo smaakvol (en uiteraard aanlokkelijk) als de verboden vrucht. Daarna werden hij en z’n ‘meiske’ verstoten uit het paradijs, zouden vanaf dat moment ziek worden en vroeg of laat het loodje leggen. Dus gingen zij de wijde wereld in en mochten vanaf dat moment ook naar eigen gelieve appels snaaien. Eva moet na de eerste appel hebben gedacht, hiervoor verbannen uit het paradijs?

Adams tweede appel heeft hem nog meer teleurgesteld dan Eva’s eerste. In vergelijking met de herinnering aan de smaak van die ene appel uit Eden, wat nu onbereikbaar ver van hem verwijderd was, veranderde de zoete smaak naar vijf maanden over datum in zijn mond. Hier ontstond dus ook de notie dat wat van ver komt lekkerder moet zijn. Maar ja, de banaan komt van ver en is nu in overvloed verkrijgbaar bij uw plaatselijke grossier. Dat enkele gegeven heeft de pisangsmaak weinig goeds gebracht. Doe mij maar een granaatappel!

Maar wat verboden is, blijft aanlokkelijk. Wat bij voorbaat onderstreept waarom er altijd jongeren zullen zijn die beginnen met roken. Dit soort dingen wist Willempie Sjeekspier al en vertelde over de verboden liefde tussen twee jongeren uit rivaliserende families, welk tragisch eind menigeen zich goed voor de geest kan halen. Maar als de families hun zegen hadden uitgesproken over de verbintenis dan was het einde vast nog tragischer geweest voor beiden. Gemiste kans voor Willempie, zullen we maar denken. De liefde was spannend toen het niet mocht, maar vanaf het moment dat het werd toegestaan sloeg de verveling toe en nog voor Romeo en Juliette de veertig naderden stonden zij elkaar al naar het leven.

Zo moet het ook zijn wanneer je buiten de deur eet, omdat je die bruine boterham met kaas van thuis nu onderhand wel kent. Plus je hebt over de schutting gekeken en verrek… het gras is daar echt groener! Dus koop je een pak Pokon bij de Intratuin, maar in plaats van het in je eigen tuin te gooien, ga je naar een geheim plekje in het bos om het daar te testen. En het gras groeit zo mooi op dat ene plekje waar niemand behalve jij komt. Zo mooi dat je er eigenlijk niet meer weg wilt en helemaal vergeet dat je daar Pokon had gestrooid om te kijken of het iets is voor je eigen tuintje. Dus breekt die dag aan dat je je huis in de verkoop zet voor een belachelijk laag bedrag en ‘Vaarwel!’, zegt tegen je oude vertrouwde maar saaie tuin.

Vervolgens krijgen natuurlijk al je vrienden en familie de kennisgeving van je verhuizing in de brievenbus, uiteraard via de reguliere post want de gedachte van een tastbaar kaartje maakt het hele idee nog romantischer. Dus bij je housewarming party komt iedereen aan wie je nóg waarde hecht tezamen midden in het bos om je gras te bewonderen. De mensen vertellen je dat je het hebt getroffen en dat zij ook wel zo’n mooi tuintje willen, maar langzaam beginnen jouw de gele plekken op te vallen. Traag daagt het dat zij nu met hun snuffert over de schutting zitten te gluren. En terwijl je in je nieuwe keukentje op de automatische piloot een bruine boterham met kaas zit te maken, bekruipt je de beeldende gedachte van Adam en Eva die bij een oliebollenkraam twee appelbeignets bestellen.

---

---

Vriendelijke disclaimer

 

---