Waarom ik een nieuwe penvriendin heb en het ook voor jou leuk is!

Als tiener had ik altijd een penvriendin. Julia uit Hamburg. Met haar deelde ik al mijn geheimen. Zij wist dingen van mij die ik niemand vertelde, en andersom ook. Halve boekwerken schreven wij naar elkaar. Ergens in verhuizingen zijn we elkaar kwijtgeraakt, en dat vind ik nog steeds jammer!

World Letter Writing Day

In het kader van World Letter Writing Day kreeg ik van Viking International een hele leuke uitnodiging. Zij vroegen mij of ik het leuk vond om een penvriendin te krijgen. In de tijd dat alles digitaal gaat is dat natuurlijk een beetje raar, want waarom stuur je geen email? Maar heel eerlijk heeft dat toch niet dezelfde charme als echt een pen pakken en de boel op papier te zetten. Je schrijft dingen letterlijk van je af. Omdat je het niet even delete, denk je vaak beter na over wat je schrijft. Ik moet meer tijd nemen om mijn gedachtes te organiseren. Mijn woorden hebben iets meer betekenis. Als je iemand echt een brief schrijft, voelt het ook wat meer als een dagboek waar je in schrijft.

En op het moment zijn vele van ons toch weer druk bezig met life planners. Planners die je zelf lekker volschrijft, versiert, in tekent. Gewoon een echte brief schrijven met pen en papier past daar natuurlijk prima in. Niet te vergeten dat (hier komt oma) de jeugd van tegenwoordig ook wel weer mag leren schrijven. Ik weet nog hoe wij vroeger echt de mooiste creaties maakten van onze briefjes naar elkaar op school alleen al. Als ze klein zijn doen ze nog hun best hun naam op zijn allermooist te schrijven, maar daarna wordt het meestal wat minder. Omdat ik een hele creatieve dochter heb die alles op de computer kan wat zij maar wil, heb ik voor haar een eigen planner gekocht. Gewoon om haar ideeën, gedachtes en plannen op in te schrijven. Tot nu toe is het meer een tekenboek van haar zus, maar de naam staat er in ieder geval in. Voor haar lijkt een echte ouderwetse penvriendin mij ook veel leuker dan alles digitaal “ewa faka bff? Oke. Hghmj?” Het lijkt niet eens meer op Nederlands. En dan eigenlijk is een internationale penviendin natuurlijk nog leuker!

Mijn nieuwe penpal uit London!

Ik ontving een prachtig pakket met een echte veren vulpen, stempels en zelfs een eigen zegel en briefpapier. Viking International vond ook een nieuwe penvriendin voor mij. Cristina uit London. Zij blogt op Criddle Me This en is een travelblogger en journalist in het dagelijks leven. We hadden dus ondanks dat zij een stuk jonger is dan ik, best meteen wat gemeen. Ik ontving een leuke brief over haar werk, wat code in journalistiek taal en over haar zelf. Dingen die je eigenlijk niet meteen zou zeggen als je elkaar online ontmoet. Nu heb ik een aantal echt lieve vriendinnen met wie ik alles online deel, maar ik denk dat als ik ze allemaal een echte brief had moeten schrijven, het contact toch anders had geweest. Instant deel je alles, en misschien soms ook wel te veel. Je zegt dingen een stuk makkelijker. Ook voelt het met een echte brief een stuk officiëler wat je allemaal zegt denk ik zo?

Iemand een brief schrijven wordt gezien als ouderwets, maar het geschreven woord is heel krachtig!

Wat ik leuk vind van brieven schrijven is dat je op een heel andere manier met iemand in contact komt. Niet omdat ze zo een geweldige Insta feed hebben, maar omdat je van ze leest hoe zenuwachtig ze zijn voor de eerste schooldag van hun kinderen, of verdrietig zijn om een relatie. Gewoon heel privé tussen jullie twee. En misschien wat minder vatbaar voor trollen. Geen copy paste verhalen, niet iets wat met de wereld wordt gedeeld. Gewoon weer een beetje back to basic.

We kennen allemaal de verhalen van een brief in een fles doen en op zee los te laten. Hoe mooi is dat om zo iemand te leren kennen in plaats van via Facebook? Nou is dat natuurlijk ook erg leuk, maar je snapt wat ik bedoel toch?? Zo een envelop openen heeft gewoon iets magisch!