Herken jij het dat je geen antwoord paraat hebt? Ik heb wel eens het gevoel dat ik er niet uitkom. Een lichte paniek breekt uit bij het horen van het woordje ‘waarom’. Je mag best weten dat ik hier vroeger een hekel aan had. En hoe! Gelukkig ben ik vandaag de dag bijgedraaid. Maar het moeten onderbouwen van bepaalde zaken gaat me soms moeilijk af. Uiteraard ligt dit aan het onderwerp.
Wanneer je op de middelbare school komt, wordt je ermee dood gegooid. Elke keer als ik mijn werkboek moest laten zien, werd er aan mij gevraagd waarom ik bepaalde vragen niet had ingevuld. Ik vond het vervolgens moeilijk om te vertellen dat ik de vraag niet snapte of dat ik niet kon uitleggen waarom de lucht bovenin veel koeler is dan bij het aardoppervlak.
Waarom
Zomaar even een voorbeeldje. Het leek wel of mijn brein bij dit woordje stopte. Zomaar even blokkeerde. Het gaf mij een naar gevoel als ik moest komen vertellen wat er aan de hand was. Wist ik dat eigenlijk zelf wel? Ik kon redelijk vertellen wat het woordje waarom met mij deed. Namelijk het volgende:
Als mij een vraag wordt gesteld, met het woordje waarom erin. Blokkeer ik. Ik vind het moeilijk om een verklaring te geven of mezelf te moeten onderbouwen waarom ik iets op die manier heb gedaan. Of juist niet.
Gelukkig konden de meeste docenten dit heel goed begrijpen. Ze wisten namelijk allemaal van mijn autisme. Wat ik erg fijn vond. Maar nu komt het volgende moeilijke onderdeel. Aan het werk gaan met docenten om dit voor elkaar te krijgen. Mijn werkboek nam ik mee naar mijn docent om af te tekenen wat ik had gedaan die les. Wederom werd gezien dat ik niet alle vragen had ingevuld. Je kan je voorstellen dat dit open vragen zijn geweest. Waarin bij lesmethodes vaak het woordje ‘waarom’ wordt gebruikt.
Conclusie
Iemand met autisme kan op vele manieren blokkeren. Bij mij is het doorgaans bij het woordje waarom. Dat mijn hart even lijkt te stoppen. Dit heb ik opgelost door het antwoord letterlijk uit de tekst te halen. Vaak staat het er gewoon in. Maar ook door de vraag door iemand anders te laten vertellen. Dat kan helpen om je de vraag te laten begrijpen of te laten doordringen. Dat wil niet zeggen dat ik het niet nog steeds lastig vind om mezelf te moeten onderbouwen. Soms is het een crime om te vertellen waarom ik iets op mijn manier heb gedaan.
foto met vraagtekens is van Shutterstock
Wat een interessant blogartikel zeg! Ik vind het heel interessant om te lezen. Wat fijn dat je er zo open en eerlijk over verteld. Ik heb zelf niet snel dat ik dichtklap door een bepaald woord geloof ik…
Ik kan mij hier erg goed in vinden, ik heb zelf ADHD, geen autisme. Maar vroeger had ik bij het woord “waarom” ook veel moeite, 1001 mogelijkheden schoten door mijn hoofd en uiteindelijk kwamen er combinaties van de 1001 mogelijkheden op papier. Je kan je voorstellen dat dit vanzelfsprekend niet goed was.
Ik stelde die vraag vroeger toen ik klein was ook altijd en volgens mij alle kleintjes hahahaha. Erg goed dat je dit met ons deelt. ik wist namelijk echt niet dat 1 woord voor een soort van blokkering kan zorgen!
Heel erg goed dat je hier over schrijft! Ik stelde vroeger ook vaak de vraag waarom als klein kind Haha! Maar ik wist niet dat door 1 woordje er voor kan zorgen voor een blokkering!
Wat interessant dat je hier over schrijft. Dit is goed voor mij om te weten.
waarom. idd best pittig hoor. Ze stellen die confronterende vraag en idd je moet een antwoord geven terwijl je soms wel wil dat ze genoeg hebben aan het verhaal dat je reeds gedaan hebt.
‘Waarom’ is eigenlijk ook best een pittige en confronterende vraag. Het eist bijna een antwoord! Daar zou een mens ook van dichtklappen.
Wat een super goed en interessant artikel en wat knap dat je zo eerlijk durft te zijn!
Ik vind het heel interessant om hierover te lezen. Ik wist hier nog niet zo veel over en ik wist helemaal niet dat één woord kan zorgen voor een soort blokkering.