Wat is het om veertig worden? Ik vond het per definitie niet leuk. Tegelijkertijd ook geen ramp kaliber derde wereldoorlog, maar ergens gloort er een besef. Je hebt op zijn minst de helft van je leven achter de rug.
Veertig worden
Ik ben altijd een nostalgisch type geweest. En nu de veertig op je voorhoofd staat, is dat mogelijk nog erger. Ik geloof écht dat het vroeger beter was. En wie kan me ongelijk geven? Het is alleen maar van kwaad naar erger gegaan met de wereld. Ik moet mezelf soms uit het verleden schoppen – omdat veertig misschien wel halverwege is maar nog geen eindpunt, hè. Toch behoort mijmeren nu al tot mijn repertoire. Jammer maar helaas.
Gelukkig heb ik de huid en het gebit van mijn ma geërfd. Hoewel je de tand des tijds al kan ontwaren op mijn gezicht, denk ik oprecht dat ik het slechter kon treffen. Het baart me nochtans zorgen – en zorgen betekent verzorgen. ‘s Ochtends en ‘s avonds en sla ik een keertje over, voel ik me schuldig. Over mijn lijn mag ik helemaal niet klagen. Zelfs na twee zwangerschappen heb ik een platte buik en ik ben trots op alles wat uitsteekt – de heup- en sleutelbeenderen en de borsten, al zijn die wat minder volumineus als vroeger.
Veertig worden kent zijn nadelen, maar ook voordelen – en dat is dat je in rustiger vaarwater komt. Het springerige van de twenties is er af; het hoeft allemaal niet meer zo nodig. Je leefde van weekend tot weekend; je was een atoombommetje en boos op de gehele wereld. Nu ben ik bedachtzamer, minder impulsief en best een aangename persoon, denkt ik. Te danken aan trammetje vier.
Ik sta op een keerpunt. Dat is ook eigen aan veertig zijn. Als je nog wat wil bereiken in het leven en je wil andere dingen doen, is het nu de moment, vind ik. Nog eens tien jaar later en je zit mogelijk achter de sanseveria’s te kwijlen op de tomboy van de buren.
Met veertig jaar te worden apprecieer je de dingen ook meer en anders dan vroeger. Vrienden vallen doorheen de jaren bij bosjes, dus worden die paar overblijvers meer gekoesterd. Anderzijds besef je dat je tijd meer dan ooit kostbaar is – en ga je je vrienden meer screenen. Je bent ook meer je zelf dan vroeger, waardoor vriendschappen meer uitgediept worden; ze worden van een andere dimensie voorzien. Je verwacht ook andere dingen van mensen – en daar kunnen ze niet altijd aan voldoen.
Ik merk dat ik wel meer met mijn gezondheid bezig ben dan op mijn twintigste bijvoorbeeld. Ik ben net wat meer bezeten door gezond eten. Ik wil graag gezond ouder worden; tot mijn 39,5e meende ik alle tijd van de wereld te hebben.
Veertig worden is zo erg nog niet. Al is het maar dat je er toch niet tegen kan vechten. Het komt en het overkomt iedereen.
Ik wens iedereen een sterke veertigste levensjaar toe.
Nele van http://www.mamaexpert.be
