Relaxte verdeling
Vandaag gaat het dak eraf! De laatste twee weken van de schoolvakantie gaan in. Wat betekent dat mijn twee boeven vandaag hun positiviteit weer over mij heen storten tot ik er gek van word. Maar aangezien ik ze de afgelopen twee weken niet heb gezien, zal dat gek worden vast uitgesteld worden naar aanstaande maandag of dinsdag.
Ja, die apen hebben, afgezien van de ouders afwisselend zien, toch maar geluk. Althans, de grote vakantie is voor hen ook écht één grote vakantie. Door hoe hun moeder en ik samen de vakantie hebben verdeeld dit jaar, is het voor iedereen een stuk aangenamer geworden.
Was ooit wel anders
Vorig jaar dachten we het makkelijk te houden en zouden de jongens eerst drie weken bij de ene ouder zijn, om vervolgens drie weken bij de andere ouder door te brengen. Dat werd een emotionele ramp voor alle betrokkenen, want drie weken bleek precies één week te lang. Tenminste, de snotapen begonnen in de derde week de niet aanwezige ouder te missen en omgekeerd.
Ook ik was niet meer te genieten in de derde week dat ik die verrekte draakjes niet zag. Met enige regelmaat kan ik ze wel achter het behang plakken, maar dat soort momenten van gemis laat je voelen hoe diep de liefde écht is. Helaas moeten er altijd pijnlijke dingen aan voorafgaan om de diepgang pas écht goed te herkennen.
Kermis
Maar dit jaar was super. De eerste week zijn de ‘mennekes’ met hun moeder naar een camping aan de Nederlandse kust geweest. Daarna werd het een weekje aan de Vinkeveense Plassen met paps. Om meteen daarna met mam naar Kroatië te vliegen. En nu de laatste twee weken leek het mij beter om de enige uitstapjes in te plannen, zodat die snotapen ook nog in de gelegenheid komen om tussendoor hun vriendjes van school eens op te zoeken.
Maar ja, die vriendjes moeten nu nog even wachten, want vandaag springen we in de auto voor een weekend bij oma in Eindhoven. Die wil graag naar Park Hilaria (de kermis). Zelf heb ik niet zoveel met de kermis, maar ‘die rotjong’ zien glunderen maakt alles goed. Én ik ben in mijn geboortestad, op de kermis, geheid dat ik vrienden en kennissen tegen het lijf loop.
